Iwan Krawcow

Iwan Krawcow
Иван Кондратьевич Кравцов
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1896
Czurowiczi, rejon klimowski

Data i miejsce śmierci

19 października 1964
Belgrad

Przebieg służby
Lata służby

1915–1917, 1918–1937, 1939–1957

Siły zbrojne

Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego (1916–1918)
Red star.svg Armia Czerwona (1918–1954)

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji,
II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Czerwonej Gwiazdy Order Waleczności I klasy (Bułgaria)

Iwan Kondratjewicz Krawcow (ros. Иван Кондратьевич Кравцов, ur. 7 stycznia?/ 19 stycznia 1896 we wsi Czurowiczi w rejonie klimowskim w obwodzie briańskim, zm. 19 października 1964 pod Belgradem) – radziecki dowódca wojskowy, generał porucznik, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys

Od 1915 w rosyjskiej armii, uczestniczył w I wojnie światowej jako podoficer. Od XII 1918 w Armii Czerwonej, brał udział w wojnie domowej jako dowódca drużyny, plutonu, pomocnik dowódcy i dowódca kompanii w 1 pułku 12 Armii; walczył na terytorium Ukrainy. Od X 1924 dowódca kompanii 132 pułku strzeleckiego Ukraińskiego Okręgu Wojskowego, w 1925 przyjęty do WKP(b). 1927 ukończył kijowską szkołę wojskową i został dowódcą kompanii 239 pułku strzeleckiego 80 Dywizji Strzeleckiej. Od 1929 studiował w Wojskowej Akademii im. Frunze w Moskwie, 1932 skończył kursy dowódców broni pancernej, po czym został szefem sztabu i cz.p.o. dowódcy 11 Pułku Zmechanizowanego Nadwołżańskiego i Białoruskiego Okręgu Wojskowego. Od I 1937 szef Wydziału I Sztabu 19 Brygady Zmechanizowanej Leningradzkiego Okręgu Wojskowego, IX 1937 aresztowany przez NKWD i poddany przesłuchaniom w związku z czystką w Armii Czerwonej, X 1939 zwolniony, po czym wysłany na kursy doskonalące dla dowódców jednostek pancernych Armii Czerwonej, następnie wykładał taktykę w szkole wojskowej. Od XI 1940 szef sztabu 40 Brygady Czołgów Lekkich, od III 1941 szef sztabu 21 Dywizji Pancernej z 10 Korpusu Zmechanizowanego Leningradzkiego Okręgu Wojskowego.

Po ataku Niemiec na ZSRR walczył pod Wyborgiem, 29 XII 1941 mianowany dowódcą 281 Dywizji Strzeleckiej. Od 10 XI 1942 generał major. 23 II - 13 III 1943 dowódca 198 Dywizji Strzeleckiej, następnie do 9 VI 1943 ponownie dowodził 281 Dywizją Strzelecką. Od VI 1943 słuchacz Wyższej Akademii Wojskowej im. Woroszyłowa, od 18 II 1944 dowódca 29 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego, brał udział w operacji nikopolsko-krzyworoskiej, biereznegowato-snigirewskiej i odeskiej, uczestnik zajęcia Mikołajowa i Odessy i sforsowania Dniestru przez Armię Czerwoną. Brał udział w uchwyceniu i utrzymaniu przyczółku k. Bender, od IV 1944 szef sztabu 8 Gwardyjskiej Armii, od 10 V 1944 dowódca 64 Korpusu Strzeleckiego, który brał udział w operacji jassko-kiszyniowskiej i belgradzkiej, walk podczas niemieckiej operacji Frühlingserwachen nad Balatonem oraz operacji wiedeńskiej. W nocy na 8 XI 1944 korpus sforsował Dunaj i przełamał obronę przeciwnika. 19 IV 1944 I. Krawcow został mianowany generałem porucznikiem, a 28 IV 1945 za wyróżnienie się w bojach, umiejętne dowodzenie korpusem przy przekraczaniu Dunaju, przełamanie silnie ufortyfikowanych pozycji obronnych przeciwnika oraz osobiste męstwo i odwagę został uhonorowany tytułem Bohatera ZSRR. Po wojnie nadal dowodził 64 Korpusem Strzeleckim, IV-X 1946 w dyspozycji Głównego Zarządu Kadr Armii Radzieckiej, od X 1946 dowódca 59 Korpusu Strzeleckiego, a od IV 1947 86 Korpusu Strzeleckiego. VII 1950 - VII 1951 na Wyższych Kursach Akademickich w Wyższej Akademii Wojskowej im. Woroszyłowa, które ukończył z wyróżnieniem. Od VIII 1951 dowódca 34 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego od IX 1956 generalny inspektor Inspekcji Wojsk Strzeleckich Głównej Inspekcji Ministerstwa Obrony ZSRR. Od V 1957 w rezerwie. Zginął w katastrofie samolotu Ił-18 jako członek delegacji wojskowej ZSRR na obchody 20 rocznicy wyzwolenia Belgradu. Pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia

Medale ZSRR i ordery zagraniczne.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Coat of Arms of Russian Empire.svg
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Red star.svg
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Золотая Звезда Героя Советского Союза.svg
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star‎. The Soviet Union (USSR).
BUL Military Order of Bravery BAR.svg
Baretka: Order Wojskowy za Odwagę (Waleczność) – Księstwo i Królestwo Bułgarii.
CCCP army Rank general-lejtnant infobox.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the Soviet Union/Russian Federation (1955-1991), here Army "Lieutenant general" (OF7) – shoulder strap dress uniform.
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Order of Alexander Nevsky.png
Ribbon bar to the Order of Alexander Nevsky of the Soviet Union, 1942.