Iwan Marazow

Iwan Marazow
Data i miejsce urodzenia15 marca 1942
Pirne
Minister kultury Bułgarii
Okresod 10 czerwca 1996
do 12 lutego 1997
Przynależność politycznaBułgarska Partia Socjalistyczna
PoprzednikGeorgi Kosyow
NastępcaEmił Tabakow

Iwan Rusew Marazow, bułg. Иван Русев Маразов (ur. 15 marca 1942 w Pirne) – bułgarski historyk sztuki i polityk, działacz Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, minister kultury w rządzie Żana Widenow (1996−1997) oraz kandydat socjalistów w wyborach prezydenckich w 1996.

Życiorys

W latach 1959–1962 służył w wojsku. W 1967 został absolwentem teorii i historii sztuki w instytucie im. Ilji Riepina w Leningradzie. Po ukończeniu studiów pracował w Bułgarskiej Akademii Nauk, gdzie w latach 1988–1992 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Historii Sztuki. Uzyskiwał w międzyczasie kolejne stopnie naukowe. Był redaktorem naczelnym periodyku „Izkustwo”. Został profesorem i kierownikiem katedry mitologii, sztuki dawnej i folkloru na założonym w 1991 Nowym Uniwersytecie Bułgarskim. Uznawany za eksperta w dziedzinie sztuki i kultury antycznej i trackiej. Członek stowarzyszeń bułgarskich pisarzy i artystów malarzy, a także florenckiej Akademii Medyceuszów. Autor lub współautor około 25 książek naukowych, a także ponad 500 artykułów.

Na początku lat 90. wstąpił do Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, przekształconej z partii komunistycznej. W 1991 w rządzie Dimityra Popowa był wiceministrem kultury, od czerwca 1996 do lutego 1997 kierował tym resortem w gabinecie Żana Widenowa.

W 1996 miał miejsce tzw. kryzys walutowy, który doprowadził do znacznego spadku zaufania obywateli do funkcjonującego rządu oraz do manifestacji ulicznych. Dlatego też w wyborach prezydenckich w 1996 władze BSP postanowiły jako swojego kandydata wystawić profesora Iwana Marazowa, traktowanego jako polityka najmniej uwikłanego w partyjne spory, mającego opinię umiarkowanego liberała oraz cieszącego się dużym autorytetem społecznym. Kandydatką na wiceprezydenta u jego boku została wiceminister spraw zagranicznych Irina Bokowa. W drugiej turze otrzymali około 40% głosów, przegrywając z kandydatami Związku Sił DemokratycznychPetyrem Stojanowem i Todorem Kawałdżiewem[1]. Powrócił następnie do działalności naukowej, rezygnując z aktywności politycznej.

Przypisy

  1. Bulgaria: 1996 Presidential Elections (ang.). essex.ac.uk. [dostęp 2018-01-07].

Bibliografia