Iwan Papanin

Iwan Papanin

Иван Папанин

Pełne imię i nazwisko	Iwan Dmitrijewicz Papanin
Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1894 Sewastopol
Data i miejsce śmierci	30 stycznia 1986 Moskwa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Nowodziewiczy
Zawód, zajęcie	badacz polarny
Odznaczenia

Iwan Dmitrijewicz Papanin (ros. Иван Дмитриевич Папанин, ur. 14 listopada^?/ 26 listopada 1894 w Sewastopolu, zm. 30 stycznia 1986 w Moskwie^[1][2][3]) – radziecki badacz polarny, geograf i oceanograf, kontradmirał Marynarki Wojennej ZSRR, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego.

Dzieciństwo i młodość

Papanin w 1918

Jego ojciec był marynarzem. Po ukończeniu szkoły podstawowej Papanin pracował w sewastopolskich zakładach produkujących przyrządy nawigacyjne. W 1914 został powołany do wojska – służył w warsztatach okrętowych floty w Sewastopolu.

Od 1917 był w Czerwonej Gwardii. Brał udział w wojnie domowej na Ukrainie i na Krymie. Uczestniczył w opanowaniu Sewastopola i Symferopola przez bolszewików. W 1920 był komisarzem zarządu operacyjnego sił morskich Frontu Południowo-Zachodniego, a od listopada tego roku komendantem krymskiej WCzK^[1][2].

Od 1922 w Moskwie, gdzie był komisarzem administracji gospodarczej Zarządu Ludowego Komisariatu Spraw Morskich i 1923 w Ludowym Komisariacie Poczt i Telegrafów.

Wyprawy polarne

W latach 1923–1925 przebywał w Jakucji w charakterze zastępcy dowódcy ekspedycji, której celem była budowa radiostacji. Kierownik polarnych stacji badawczych„Бухта Тихая” na Wyspie Hoockera na Ziemi Franciszka Józefa w 1932–1933 i na przylądku Czeluskin w 1934–1935^[3].

Od 21 maja 1937 do 19 lutego 1938 był kierownikiem wyprawy badawczej wraz z Jewgienijem Fiodorowem, Ernstem Krenkelem i Piotrem Szyrszowem na pierwszej radzieckiej dryfującej stacji polarnej „Siewiernyj Polus-1”, za co 27 czerwca 1937 otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego (pozostali uczestnicy tej wyprawy otrzymali ten tytuł w 1938)^[3].

Działalność organizacyjna i naukowa

Od 1939 do 1946 kierował Glavsevmorputem. W 1940 kierował operacją uratowania lodołamacza „Gieorgij Siedow”, za co po raz drugi otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego^[3].

5 maja 1943 otrzymał stopień kontradmirała.

W latach 1948–1952 był zastępcą dyrektora Instytutu Oceanologii Akademii Nauk ZSRR.

W latach 1937–1950 był deputowanym do Rady Najwyższej^[3].

Odznaczenia

Grób Papanina na Cmentarzu Nowodziewiczym

• Bohater Związku Radzieckiego dwukrotnie (w 1937 i 1940)
• Order Lenina dziewięciokrotnie (1937, 1938, 1944, 1944, 1945, 1956, 1964, 1974, 1984)
• Order Rewolucji Październikowej (1971)
• Order Czerwonego Sztandaru (1922, 1950)
• Order Nachimowa I klasy (1945)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (1985)
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy dwukrotnie (1955, 1980)
• Order Przyjaźni Narodów (1982)
• Order Czerwonej Gwiazdy (1945)

i wiele innych^[4]

Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie^[3].

Przypisy