Iwan Pawłowski (generał)
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 24 lutego 1909 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1931–1992 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | 328 Dywizja Strzelecka, |
Stanowiska | zastępca ministra obrony ZSRR |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Iwan Grigoriewicz Pawłowski (ros. Иван Григорьевич Павловский, ur. 11 lutego?/ 24 lutego 1909 we wsi Tieriemkowcy na Podolu, obecnie w obwodzie chmielnickim, zm. 27 kwietnia 1999 w Moskwie) – radziecki generał armii, Bohater Związku Radzieckiego, wiceminister obrony narodowej ZSRR, wiceprzewodniczący Rady Najwyższej ZSRR.
Życiorys
Był narodowości ukraińskiej. W 1929 skończył szkołę rolniczą, pracował jako agronom. Od 1931 żołnierz Armii Czerwonej, dowódca plutonu, następnie kompanii i batalionu. Absolwent Akademii Wojskowej im. Frunzego (1941). Od czerwca 1941 do sierpnia 1942 był szefem sztabu i dowódcą pułku piechoty podczas walk na Ukrainie, następnie do maja 1943 zastępcą dowódcy gwardyjskiej brygady strzeleckiej. Uczestnik walk w obronie Władykaukazu i Tuapse i walk o odbicie Krasnodaru na początku 1943. 1943-1945 dowódca 328 Dywizji Strzeleckiej Armii Czerwonej podczas walk na północnym Kaukazie i na Ukrainie, Białorusi i Polsce[1]; uczestnik Operacji Bagration 1944. Dowodzona przez niego dywizja brała udział w zajmowaniu Radomyśla i Żytomierza, a w 1945 w operacji wiślańsko-odrzańskiej i pomorskiej, w tym w wyzwalaniu Warszawy (za co uzyskała miano Warszawskiej)
Po zakończeniu wojny mianowany generałem majorem i wysłany na studia do Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa (do 1948), następnie m.in. dowódca korpusu. W latach 1958-1961 zastępca dowódcy Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego, od 1960 w stopniu generała pułkownika. 1961-1963 dowódca Okręgu Wojskowego Wołga, 1963-1967 dowódca Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego. Od 1967 dowódca Wojsk Lądowych - zastępca ministra obrony ZSRR w stopniu generała armii. Na tym stanowisku dowodził wojskami radzieckimi podczas operacji Dunaj. 21 lutego 1969 otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Członek Rady Najwyższej ZSRR, a 1962-1984 jej wiceprzewodniczący. 1971-1981 członek KC KPZR. Wraz z marszałkiem Nikołajem Ogarkowem ostrzegał przed radziecką interwencją w Afganistanie w 1979, wskutek czego został odwołany ze stanowiska dowódcy Wojsk Lądowych[2]. Od 1992 na emeryturze. Honorowy obywatel Żytomierza (1974).
Odznaczenia
- Złota Gwiazda
- Order Lenina (trzykrotnie, 29 maja 1945, 21 lutego 1969 i 21 lutego 1978)
- Order Czerwonego Sztandaru (sześciokrotnie, 29 maja 1943, 23 grudnia 1943, 25 sierpnia 1944, 12 lutego 1945, 13 czerwca 1952 i 22 lutego 1968)
- Order Żukowa (25 kwietnia 1995)
- Order Suworowa II klasy (25 stycznia 1944)
- Order Wojny Ojczyźnianej I stopnia (11 marca 1985)
- Order Czerwonej Gwiazdy (5 listopada 1946)
- Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II stopnia (22 lutego 1989)
- Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III stopnia (30 kwietnia 1975)
- Medal „Za zasługi bojowe”
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal „Za wyzwolenie Warszawy”
- Medal „Za zdobycie Berlina”
- Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „50-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Krzyż Walecznych (Polska)
- Medal za Warszawę 1939–1945 (Polska)
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (Polska)
I inne odznaczenia radzieckie/rosyjskie i zagraniczne.
Przypisy
- ↑ Iwan G. Pawłowski (1909-1999), www.chronologia.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).
- ↑ Grzegorz Wasiluk: Afganistan – wojna, która przypieczętowała koniec supermocarstwa. mojeopinie.pl, 2010-01-09. [dostęp 2014-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-24)].
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Baretka: Medal za Warszawę 1939-1945
Baretka: Medal Morski
Baretka: Order Suche Batora – Mongolia.
Ribbon bar for the Soviet Award "30 Years of Victory"
Source: Drawn by User:Zscout370Ribbon bar of the Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945". The Soviet Union (USSR).
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
Ribbon bar for the Soviet medal "20 Years of Victory"
Ribbon bar of Order of Zhukov
Ribbon bar for the Soviet medal "40 Years of Victory"
Source: Drawn by User:Zscout370Ribbon bar Medal For the Liberation of Warsaw
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Order of Suvorov ribbon, second class
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Soviet Medal For Combat Service Ribbon.
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.
Autor:
- RAF A F9GenArmy until 1974.svg: F l a n k e r
- derivative work: Mboro (talk)
Rank insignia of the USSR Armed Forces/ Soviet Army in general, here Army general (OF-9) – shoulder strap dress uniform (1955 – 1974).