Iwan Pawłowski (generał)
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 24 lutego 1909 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1931–1992 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | 328 Dywizja Strzelecka, |
Stanowiska | zastępca ministra obrony ZSRR |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Iwan Grigoriewicz Pawłowski (ros. Иван Григорьевич Павловский, ur. 11 lutego?/ 24 lutego 1909 we wsi Tieriemkowcy na Podolu, obecnie w obwodzie chmielnickim, zm. 27 kwietnia 1999 w Moskwie) – radziecki generał armii, Bohater Związku Radzieckiego, wiceminister obrony narodowej ZSRR, wiceprzewodniczący Rady Najwyższej ZSRR.
Życiorys
Był narodowości ukraińskiej. W 1929 skończył szkołę rolniczą, pracował jako agronom. Od 1931 żołnierz Armii Czerwonej, dowódca plutonu, następnie kompanii i batalionu. Absolwent Akademii Wojskowej im. Frunzego (1941). Od czerwca 1941 do sierpnia 1942 był szefem sztabu i dowódcą pułku piechoty podczas walk na Ukrainie, następnie do maja 1943 zastępcą dowódcy gwardyjskiej brygady strzeleckiej. Uczestnik walk w obronie Władykaukazu i Tuapse i walk o odbicie Krasnodaru na początku 1943. 1943-1945 dowódca 328 Dywizji Strzeleckiej Armii Czerwonej podczas walk na północnym Kaukazie i na Ukrainie, Białorusi i Polsce[1]; uczestnik Operacji Bagration 1944. Dowodzona przez niego dywizja brała udział w zajmowaniu Radomyśla i Żytomierza, a w 1945 w operacji wiślańsko-odrzańskiej i pomorskiej, w tym w wyzwalaniu Warszawy (za co uzyskała miano Warszawskiej)
Po zakończeniu wojny mianowany generałem majorem i wysłany na studia do Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa (do 1948), następnie m.in. dowódca korpusu. W latach 1958-1961 zastępca dowódcy Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego, od 1960 w stopniu generała pułkownika. 1961-1963 dowódca Okręgu Wojskowego Wołga, 1963-1967 dowódca Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego. Od 1967 dowódca Wojsk Lądowych - zastępca ministra obrony ZSRR w stopniu generała armii. Na tym stanowisku dowodził wojskami radzieckimi podczas operacji Dunaj. 21 lutego 1969 otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Członek Rady Najwyższej ZSRR, a 1962-1984 jej wiceprzewodniczący. 1971-1981 członek KC KPZR. Wraz z marszałkiem Nikołajem Ogarkowem ostrzegał przed radziecką interwencją w Afganistanie w 1979, wskutek czego został odwołany ze stanowiska dowódcy Wojsk Lądowych[2]. Od 1992 na emeryturze. Honorowy obywatel Żytomierza (1974).
Odznaczenia
- Złota Gwiazda
- Order Lenina (trzykrotnie, 29 maja 1945, 21 lutego 1969 i 21 lutego 1978)
- Order Czerwonego Sztandaru (sześciokrotnie, 29 maja 1943, 23 grudnia 1943, 25 sierpnia 1944, 12 lutego 1945, 13 czerwca 1952 i 22 lutego 1968)
- Order Żukowa (25 kwietnia 1995)
- Order Suworowa II klasy (25 stycznia 1944)
- Order Wojny Ojczyźnianej I stopnia (11 marca 1985)
- Order Czerwonej Gwiazdy (5 listopada 1946)
- Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II stopnia (22 lutego 1989)
- Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III stopnia (30 kwietnia 1975)
- Medal „Za zasługi bojowe”
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal „Za wyzwolenie Warszawy”
- Medal „Za zdobycie Berlina”
- Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „50-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Krzyż Walecznych (Polska)
- Medal za Warszawę 1939–1945 (Polska)
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (Polska)
I inne odznaczenia radzieckie/rosyjskie i zagraniczne.
Przypisy
- ↑ Iwan G. Pawłowski (1909-1999), www.chronologia.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).
- ↑ Grzegorz Wasiluk: Afganistan – wojna, która przypieczętowała koniec supermocarstwa. mojeopinie.pl, 2010-01-09. [dostęp 2014-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-24)].
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of Order of Zhukov
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945". The Soviet Union (USSR).
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
Soviet Medal For Combat Service Ribbon.
Ribbon bar for the Soviet medal "20 Years of Victory"
Ribbon bar for the Soviet Award "30 Years of Victory"
Source: Drawn by User:Zscout370Ribbon bar for the Soviet medal "40 Years of Victory"
Source: Drawn by User:Zscout370Baretka: Medal za Warszawę 1939-1945
Baretka: Medal Morski
Baretka: Order Suche Batora – Mongolia.
Ribbon bar Medal For the Liberation of Warsaw
Order of Suvorov ribbon, second class
Autor:
- RAF A F9GenArmy until 1974.svg: F l a n k e r
- derivative work: Mboro (talk)
Rank insignia of the USSR Armed Forces/ Soviet Army in general, here Army general (OF-9) – shoulder strap dress uniform (1955 – 1974).