Iwan Rückman
| ||
| Data śmierci | 1806[1] | |
|---|---|---|
| Chargé d'affaires Rosji w Madrycie | ||
| Okres | od 1771 do 1773 | |
| Chargé d'affaires Rosji w Sztokholmie | ||
| Okres | od 1776 do 1780 | |
| Konsul Generalny Rosji w Sztokholmie | ||
| Okres | od 1783 do 1787 | |
| Rezydent-Minister Rosji w Gdańsku | ||
| Okres | od 1787 do 1790 | |
| Poprzednik | Siemion Sokołowski | |
| Następca | Siemion Sokołowski | |
| Minister Rosji w Mitawie | ||
| Okres | od 1790 do 1795 | |
| Gubernator Rosji w Nowogrodzie Wielkim | ||
| Okres | od 1801 do 1804 | |
| Gubernator Rosji w Wilnie | ||
| Okres | od 1804 do 1806 | |
Iwan Rückman, Iwan Rikman, ros. Иван Севастьянович Рикман (ur. ?, zm. 1806) - rosyjski urzędnik konsularny i dyplomata, wysoki urzędnik państwowy.
Życiorys
Radca stanu (od 24 stycznia 1803). Urodził się w połowie XVIII w. i był synem pochodzącego z Saksonii chirurga w petersburskiej policji Sebastiana Rickmana (1710-1763). Iwan Rückman był w służbie od 1763, od maja 1771 tłumaczem w Kolegium Spraw Zagranicznych (Коллегия иностранных дел)[2], Chargé d’affaires w poselstwie w Madrycie (1971-1773), Chargé d’affaires (1776-1780) oraz konsulem generalnym w Sztokholmie (1783-1787).
Poseł rosyjski i przełożony Rikmana Iwan Simolin w czasie trwania obrad riksdagu (1778-1779) i poseł duński Christian Fredrik von Gyldencrone wspólnie przygotowywali konspiracje malkontentów, którzy mieliby przeciwstawić się próbom wzmocnienia władzy królewskiej jaki przedsiębrał Gustaw III i którzy zwróciliby się do Rosji i Danii o przywrócenie konstytucji demokratycznej z 1720 (jaka obowiązywała w tzw. Erze wolności (1718-1772)). Miało to dać Danii i Rosji pretekst do inwazji Szwecji. Axel von Fersen zagadywany przez Rosjan i Duńczyków i zachęcany do udziału w konspiracji nie tylko odmówił, lecz wydał konspiratorów. Simolin został odwołany do Rosji, by nie rozdrażniać rządu Gustawa III. Iwan Rückman jako następca Simolina dostał polecenie nie mieszać się w szwedzką politykę, lecz jedynie obserwować poczynania króla i rządu szwedzkiego.
W latach 1787-1790 pełnił funkcję ministra-rezydenta w Gdańsku, w 1790-1795 ministra pełnomocnego w Mitawie, w 1801-1804 gubernatora guberni nowogrodzkiej, w 1804-1806 - guberni wileńskiej.
Bibliografia
- Zbigniew Anusik: Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Łódź 2000, s. 89
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Высшие чины Российской Империи (.1721-.1917). Т. II :: Каталог ссылок, полезных генеалогу, forum.vgd.ru [dostęp 2019-01-25].
- ↑ ówczesna nazwa rosyjskiego resortu spraw zagranicznych