Iwan Snihurski

Iwan Snihurski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1784
Brześciany

Data i miejsce śmierci

4 września 1847
Przemyśl

Biskup przemyski
Okres sprawowania

1818-1847

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego

Prezbiterat

15 marca 1807

Nominacja biskupia

30 marca 1818

Chirotonia biskupia

30 sierpnia 1818

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 sierpnia 1818

Konsekrator

Michał Lewicki

Współkonsekratorzy

Antoni Gołaszewski

Iwan Snihurski (ur. 18 maja 1784 w Brześcianach, zm. 24 września[1] 1847 w Przemyślu) – greckokatolicki biskup przemyski (od 1818), filantrop i mecenas.

Życiorys

Zarówno ojciec, jak i matka pochodzili z rodzin duchownych greckokatolickich (matka z Werbyckich). Snihurski ukończył gimnazjum w Samborze, studia filozoficzne i teologiczne na Uniwersytecie Lwowskim, następnie wydział teologiczny Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1807 został wyświęcony na diakona, w 1808 przyjął święcenia kapłańskie.

Działacz Towarzystwa Duchownych, odnowiciel przemyskiego greckokatolickiego seminarium duchownego. Założył w Przemyślu dużą bibliotekę i drukarnię, jak również utworzył sieć ukraińskich szkół parafialnych (385 szkół na 697 parafii, 24 szkoły trywialne i 2 główne), fundował stypendia dla ukraińskich studentów. Za jego rządów Przemyśl stał się centrum ukraińskiej oświaty muzycznej.

Został pochowany na nieistniejącym cmentarzu przy ul. Konarskiego. 7 października 1897 jego doczesne szczątki zostały uroczyście przeniesione do podziemi ówczesnej katedry greckokatolickiej w Przemyślu (dziś kościół karmelitów).

Od 1881 jego imię nosi jedna z ulic na Władyczu.

Przypisy

Literatura

  • Włodzimierz Mokry: Ruska Trójca. Karta z dziejów życia literackiego Ukraińców w Galicji w pierwszej połowie XIX wieku. Kraków, 1997. ISBN 83-905-2803-7.

Media użyte na tej stronie

Снігурський.jpg
Портрет Івана Снігурського