Iwan Szewcow
 generał pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 listopada 1919 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | Biuro Konstrukcyjne Budowy Maszyn |
| Odznaczenia | |
        | |
Iwan Andriejewicz Szewcow, ros. Иван Андреевич Шевцов (ur. 3 listopada 1919 we wsi Andriejewka, w rejonie nowomoskiewskim obwodu dniepropietrowskiego, zm. 17 maja 2008 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał pułkownik Armii Radzieckiej, Bohater Związku Radzieckiego.
Życiorys
Pochodził z rodziny chłopskiej. Ukończył 7 klas szkoły powszechnej, następnie pracował jako ślusarz w Zakładach Dniepropietrowskich im. Karola Liebknechta.
Służbę w Armii Czerwonej rozpoczął w 1939. W 1941 ukończył Uljanowską Szkołę Oficerską Wojsk Pancernych. Uczestnik walk z Niemcami od maja 1942. Członek WKP(b) od 1943. Brał udział w walkach z Niemcami na Frontach: Zachodnim, Centralnym i 1 Białoruskim – jako dowódca plutonu i kompanii czołgów 142 batalionu czołgów 95 Brygady Pancernej 9 Korpusu Pancernego. Wyróżnił się w czasie bitwy pod Kurskiem, gdzie został ciężko ranny. Za wzorowe wypełnienie zadań decyzją Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 17 sierpnia 1943 nadano mu tytuł Bohatera Związku Radzieckiego (nr 1708).
Po zakończeniu wojny kontynuował służbę w Armii Radzieckiej. W 1948 ukończył studia w Akademii Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych im. Józefa Stalina, a w 1956 w Akademii Wojskowej Sztabu Generalnego. Dowodził batalionem czołgów, był szefem sztabu pułku czołgów, szefem wydziału operacyjnego dywizji pancernej, zastępcą dowódcy i dowódcą dywizji pancernej. W okresie dowodzenia dywizją pancerną awansowany na stopień generała majora.
Od maja 1961 pełnił służbę w Wojskach Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego ZSRR. Do 1965 był zastępcą dowódcy, a do 1970 dowódcą 9 Dalekowschodniego Samodzielnego Korpusu Rakietowego w Chabarowsku, gdzie awansowany na stopień generała porucznika. Od 27 czerwca 1970 do 5 czerwca 1979 dowodził 31 Armią Rakietową ze sztabem w Orenburgu. W kwietniu 1975 awansował na stopień generała pułkownika. Od 1979 był komendantem fakultetu w Akademii Wojskowej im. Feliksa Dzierżyńskiego. W 1983 w stopniu generała pułkownika przeszedł do rezerwy. Następnie pracował w biurze konstrukcyjnym budowy maszyn (konstrukcja nowych typów sprzętu wojsk rakietowych).
Zmarł w Moskwie i tam został pochowany.
Odznaczenia
- Medal „Złota Gwiazda” Bohatera Związku Radzieckiego (1943)
- Order Lenina (dwukrotnie)
- Order Rewolucji Październikowej
- Order Czerwonego Sztandaru
- Order Suworowa III klasy
- Order Aleksandra Newskiego
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy
- Order Czerwonej Gwiazdy
Bibliografia
- Orenburska Strategiczna, Wyd. Perm 2001
- B. Potyrała, W. Szlufik – Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940-1991, Wyd. Częstochowa 2001
- Encyklopedia kosmonautyki, Wyd. Moskwa 2006
- Historia 50 Armii Rakietowej, t. II, Wyd. Smoleńsk 2003
- Biografia w języku rosyjskim
- Оренбургская библиографическая энциклопедия
Media użyte na tej stronie
Autor:
- RAF A F8ColGen since 2010par.svg: F l a n k e r
- derivative work: Mboro (talk)
Rank insignia of the Soviet Union/Russian Federation (1955-1991), here Army "Colonel general" (OF8) – shoulder strap dress uniform.
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Order of Suvorov ribbon, third class
Ribbon bar to the Order of Alexander Nevsky of the Soviet Union, 1942.
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy