Iwona Bielska

Iwona Bielska
Ilustracja
Iwona Bielska (2011)
Data i miejsce urodzenia

7 września 1952
Łódź

Zawód

aktorka teatralna i filmowa

Współmałżonek

Mikołaj Grabowski

Lata aktywności

od 1977

Zespół artystyczny
Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Iwona Bielska, właśc. Iwona Bielska-Grabowska (ur. 7 września 1952 w Łodzi) – polska aktorka filmowa i teatralna.

Kariera zawodowa

Teatr

Po ukończeniu XXVIII LO w Łodzi rozpoczęła studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Łódzkiego, które po dwóch latach przerwała. Zdawała do łódzkiej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera, ale nie dostała się. Jako przyczynę podano tembr głosu[1]. Studiowała w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, którą ukończyła w 1977 roku. Debiutowała w tym samym roku na deskach Teatru im. Juliusza Słowackiego, grając Hankę w Moralności Pani Dulskiej, związana była z tą sceną przez siedem lat. Przez kolejne sezony często zmieniała miejsca pracy, grała w teatrze STU w Krakowie, Rozmaitości w Warszawie oraz w Nowym w Łodzi. W Teatrze Nowym zagrała jedną ze swoich największych ról, wcieliła się w postać królowej Elżbiety w Królowej i Szekspirze, sztuka ta była grana również w Teatrze STU i Iwona Bielska chętnie do niej wracała. Otrzymała za tę rolę łódzką „Złotą Maskę” (Kraków 1997, Łódź 2000), nagrodę na XL Kaliskich Spotkaniach Teatralnych i „nagrodę Ludwika” w Krakowie. W 1996 powróciła do Teatru im. Juliusza Słowackiego, aby po sześciu latach przejść do Starego Teatru. Gościnnie występuje w warszawskim Teatrze IMKA[2]. W 2010 roku zagrała żonę Makbeta w spektaklu telewizyjnym Makbet.

Film

Jej filmowym debiutem miała być rola Marty w Na srebrnym globie Andrzeja Żuławskiego, do którego zdjęcia rozpoczęto w 1976 roku, lecz produkcja została przerwana i ostatecznie weszła na ekrany w 1989. Z tego powodu pierwszym filmem z jej udziałem, który wszedł na ekrany były Znaki zodiaku w reżyserii Gerarda Zalewskiego. Szczyt jej kariery filmowej obejmował pierwszą połowę lat 80. XX wieku, biorąc pod uwagę jej urodę, aparycję i talent aktorski obsadzano ją w głównych rolach takich obrazów jak Próba ognia i wody, Ćma, Grzechy dzieciństwa, Okno, Wilczyca i in. Później skupiła się na grze scenicznej, powracając na ekrany w Pułkowniku Kwiatkowskim Kazimierza Kutza. Cztery lata później pojawiła się w epizodycznej roli w filmie Jak narkotyk, a w 2000 w Wyroku na Franciszka Kłosa. W tym samym roku po raz pierwszy zagrała w serialu telewizyjnym Adam i Ewa. W 2004 wystąpiła w Weselu w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego, za którą otrzymała Polską Nagrodę Filmową, czyli Orła. Talent aktorski pozwala Bielskiej grać postacie o skrajnie różnych osobowościach, dzięki czemu jest chętnie zapraszana do gościnnego uczestniczenia w telenowelach i serialach m.in. Niania, Hela w opałach i Magda M. Od 2011 grała w serialu Przepis na życie[3], wystąpiła też w serialu Aida[4], a w 2014 w serialu Baron24[5].

Życie prywatne

Urodziła się na łódzkich Bałutach, w rodzinie fotografików. Jej mężem jest aktor Mikołaj Grabowski, mają syna Michała. Mieszka z rodziną w Rudnie, w województwie małopolskim, koło ruin zamku Tenczyn[6].

W młodości uprawiała wyczynowo siatkówkę, reprezentując barwy ŁKS Łódź grała w I i II lidze, a w szczytowym momencie w reprezentacji Polski[7]. W 2017 nagrodzona medalem Kalos Kagathos[8].

Filmografia

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Iwona Bielska (2011).JPG
Autor: Ja Fryta, Licencja: CC BY-SA 2.0
Iwona Bielska, aktorka.