Iwona Borowicka

Iwona Borowicka
Ilustracja
Iwona Borowicka z Januszem Żełobowskim, 1965
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1929
Łódź

Pochodzenie

Polska

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 1984
Kraków

Gatunki

opera
operetka

Zawód

śpiewaczka

Tablica pamiątkowa
Grób Iwony Borowickiej na Cmentarzu Rakowickim

Iwona Borowicka z domu Grochulska[1] (ur. 6 marca 1929 w Łodzi, zm. 30 sierpnia 1984 w Krakowie) – polska śpiewaczka operowa, primadonna Operetki Krakowskiej.

Życiorys

Wykształcenie wokalne i muzyczne uzyskała w Łodzi, gdzie też po raz pierwszy wystąpiła na scenie operetkowej w „Baronie Cygańskim” J. Straussa, wcielając się w rolę Arseny. Właśnie w tej roli została odkryta przez Anatola Wrońskiego, organizującego w tym czasie Krakowską Operetkę. Za jego namową Iwona Borowicka przeprowadziła się w 1954 do Krakowa. Na deskach krakowskiej Operetki zadebiutowała w „Hrabinie Maricy” E. Kalmana[2].

W krakowskim teatrze wystąpiła w sumie w 37 partiach, zawsze ciesząc się dużym poklaskiem u widowni, jak i bardzo pozytywnymi recenzjami[3].

Iwona Borowicka zmarła po rocznej walce z chorobą nowotworową[1]. 7 września 1984 została pochowana w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim (kwatera LXIX pas A-II-16)[4].

Życie prywatne

Córka Jana Grochulskiego i Katarzyny z Bobrów. 5 stycznia 1948 wyszła za mąż za pianistę Józefa Borowickiego, z którym miała syna Ryszarda[1].

Odznaczenia

Źródło: Encyklopedia Krakowa[5]

Upamiętnienie

  • Jej imieniem została nazwana jedna z ulic w Krakowie (dawny początkowy fragment ulicy Mogilskiej), przy której stoi obecnie gmach Opery Krakowskiej.
  • Rok 2004 ogłoszono rokiem Iwony Borowickiej[2].
  • W Krakowie organizowany jest co dwa lata Międzynarodowy Festiwal Operetkowo-Musicalowy, w latach 2004–2020 pod nazwą Ogólnopolski Konkurs Wykonawstwa Muzyki Operetkowej i Musicalowej im. Iwony Borowickiej)[6][2].
  • W 2019 roku, w Krakowie na kamienicy przy ul Długiej 55, gdzie mieszkała, odsłonięto tablicę pamiątkową.

Przypisy

  1. ↑ a b c Jacek Chodorowski (oprac.), Iwona Borowicka. Legenda sceny operetkowej (w dokumentach, faktach, recenzjach, opiniach), Fundacja Pomocy Artystom Polskim Czardasz, Kraków, 2010, ISBN 978-83-7490-348-6
  2. ↑ a b c Rok Iwony Borowickiej. czardasz.org.pl
  3. ↑ Iwona Borowicka – postać i legenda. e-teatr.pl. [dostęp 2017-11-24].
  4. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Iwona Borowicka. rakowice.eu. [dostęp 2021-05-30].
  5. ↑ Encyklopedia Krakowa, Wyd. Naukowe PWN, s. 79, Warszawa-Kraków 2000 [dostęp 2018-11-15].
  6. ↑ Międzynarodowy Festiwal Operetkowo-Musicalowy. oficjalna strona [dostęp 2022-08-12]

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Iwona Borowicka commemorative plaque, 2019 design. Czesław Dźwigaj, 55 Długa street, Kraków, Poland.jpg
Autor: Zygmunt Put, Licencja: CC BY-SA 4.0
Iwona Borowicka tablica pamiątkowa, 2019 proj Czesław Dźwigaj, ul. Długa 55, Kraków
Januszzelobowski.jpg
Autor: Rozdzer, Licencja: CC BY-SA 3.0
Janusz Żełobowski z Iwoną Borowicką w spektaklu "Fajerwerk", Kraków, 1965 rok.
Rakowicki Cemetery, grave of Iwona Borowicka (Polish soprano), 26 Rakowicka street, Kraków, Poland.jpg
Autor: Zygmunt Put Zetpe0202, Licencja: CC BY-SA 4.0
Cmentarz Rakowicki, grób Iwony Borowickiej, ul. Rakowicka 26, Kraków