Izabela Horodecka
podpułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | 1 maja 1908 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 kwietnia 2010 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca | |
Odznaczenia | |
|
Izabela Maria Horodecka ps. „Teresa” (ur. 18 kwietnia?/ 1 maja 1908 w Moskwie, zm. 1 kwietnia 2010 w Warszawie) – podpułkownik Wojska Polskiego, oficer Armii Krajowej, dama Orderu Virtuti Militari, uczestniczka powstania warszawskiego, działaczka PTTK, podróżniczka, współpracowniczka Polskiego Związku Kajakowego.
Życiorys
Urodziła się 1 maja 1908 w Moskwie, w rodzinie Władysława Malkiewicza i Genowefy z domu Werakso. Była starszą siostrą Ireny (1911–2004).
W 1918 wraz z rodziną przeniosła się do Wilna, a rok później, w związku z wojną polsko-bolszewicką, do Warszawy. Uprawiała wioślarstwo w ramach AZS. W 1933 wyszła za Zygmunta Horodeckiego (ur. 1906), młodszego brata Leona, z którym kilka lat spędziła na Śląsku. Do Warszawy powróciła w 1937.
6 września 1939 po raz ostatni widziała swego męża, który wraz z pozostałymi pracownikami Ministerstwa Sprawiedliwości został ewakuowany z miasta. Podczas kampanii wrześniowej pracowała jako siostra operacyjna w Szpitalu Ujazdowskim, a następnie w szpitalu polowym nr 104. Od kwietnia 1942 roku zaangażowana w działalność Armii Krajowej, a w latach 1943–1944 jednostki zajmującej się wykonywaniem wyroków śmierci na skazanych za kolaborację. Uczestniczyła w powstaniu warszawskim. Czasowo przebywała w niemieckiej niewoli, skąd ranna, przedostała się do Drzewicy, gdzie jako łącznika dalej wspierała AK. Została ciężko ranna i na dwa miesiące trafiła do szpitala. W końcu stycznia 1945 powróciła do zniszczonej Warszawy.
Po wojnie zaczęła uprawiać kajakarstwo. Uczestniczyła w spływach i organizowała liczne imprezy. Zaangażowała się w działalność PTTK, a także PZKaj. Odbywała liczne podróże. W 1992 wydano książkę z opisanymi przez nią wspomnieniami z okresu 1939–1945. Decyzją nr 497/Komb. z 11 kwietnia 2008 Minister Obrony Narodowej na wniosek Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari mianował ją na stopień majora[1]. Przed śmiercią awansowana została na podpułkownika.
Zmarła 1 kwietnia 2010 w swoim mieszkaniu na Saskiej Kępie. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 346-1-1)[2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 12997[3] – Londyn, 11 listopada 1945
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (na wniosek PZKaj) – Warszawa, 9 października 1998
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (na wniosek PTTK) – Warszawa, 29 czerwca 1983
- Krzyż Walecznych trzykrotnie – Londyn, 30 grudnia 1949
- Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami – Warszawa, 11 grudnia 1965
- Krzyż Partyzancki – Warszawa, 20 grudnia 1966
- Krzyż Armii Krajowej – Londyn, 25 sierpnia 1969
- Medal Wojska czterokrotnie – Londyn, 25 września 1969
- Medal za Warszawę 1939–1945 – Warszawa, 12 marca 1973
- Warszawski Krzyż Powstańczy – Warszawa, 13 stycznia 1982
- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” – Warszawa, 25 sierpnia 1982
- Medal 10-lecia Polski Ludowej – Warszawa, 17 stycznia 1955
- Medal 40-lecia Polski Ludowej – Warszawa, 22 lipca 1984
Odznaki i tytuły honorowe
- Odznaka Grunwaldzka – Warszawa, 17 stycznia 1974
- Odznaka Partyzancka uczestnika walk Grupy Kampinos AK w 1944 roku z najeźdźcą niemieckim – Warszawa, 1978
- Odznaka Pamiątkowa Zgrupowania „Radosław” za udział w walkach powstańczych – Warszawa, 2 października 1979
- Odznaka za Zasługi dla Związku Bojowników o Wolność i Demokrację – Warszawa, 9 marca 1987
- Złota Odznaka Warszawskiego Klubu Wodniaków – Warszawa, 11 lutego 1964
- Srebrna Odznaka PTTK – Warszawa, 25.XI.1966
- Odznaka Honorowa Oddziału Stołecznego PTTK – Warszawa, 9 lutego 1968
- Złota Odznaka PTTK – Warszawa, 16 kwietnia 1969
- Odznaka „Zasłużony dla turystyki w województwie warszawskim” – Warszawa, 15 kwietnia 1972
- Odznaka „Zasłużony Działacz Turystyki” w stopniu złotym – Warszawa, 27 maja 1974
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych” – Warszawa, 7 maja 1975
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego – Warszawa, 1978
- Medal z okazji 25-lecia WKW-PTTK – Warszawa, 17 lutego 1979
- Odznaka „25 lat w PTTK” – Warszawa, 16 stycznia 1980
- Złota Honorowa Odznaka Polskiego Związku Kajakowego – Warszawa, 6 listopada 1980
- Medal 60-lecia Polskiego Związku Kajakowego – Warszawa, 6 sierpnia 1988
- Tytuł Honorowego Członka Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego – Warszawa, 27 października 1989
- Medal 70-lecia Polskiego Związku Kajakowego – Warszawa, 6 listopada 1998
- Tytuł Honorowego Członka Polskiego Związku Kajakowego – Warszawa, styczeń 2001
Przypisy
- ↑ Sprawozdanie operacyjne z działalności Zarządu Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari za II kwartał 2008 roku. „Biuletyn”. 18, s. 9, kwiecień–czerwiec 2008. Warszawa: Stowarzyszenie–Klub Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari. ISSN 1732-4974..
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW MALKIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-06] .
- ↑ Łukomski G. , Polak B. , Suchcitz A. , Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 421 .
Bibliografia
- Dla wielu była Pierwszą Damą. rp.pl, 2010-04-05. [dostęp 2010-10-08].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami – II RP (1942).
Baretka: Medal Wojska nadany czterokrotnie (z trzema okuciami).
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
Baretka: Warszawski Krzyż Powstańczy
Baretka: Medal Za udział w wojnie obronnej 1939
Baretka: Krzyż Partyzancki
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany trzykrotnie.
Baretka Odznaki 1000-lecia Państwa Polskiego
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Izabeli Horodeckiej na Starych Powązkach w Warszawie
Baretka: Medal za Warszawę 1939-1945
Autor: User:Jurek281, Licencja: CC BY 3.0
Odznaka Grunwaldzka (zdjęcie pierwotnie wikipedysty Jurek281)