Izabella Sierakowska

Izabella Sierakowska

Pełne imię i nazwisko	Izabella Antonina Sierakowska
Data i miejsce urodzenia	22 września 1946 Góra
Data śmierci	31 marca 2021
Zawód, zajęcie	polityk, nauczycielka
Stanowisko	posłanka na Sejm kontraktowy oraz Sejm I, II, III, IV i VI kadencji (1989–2005, 2007–2011)
Partia	PZPR, SdRP, SLD, SDPL
Odznaczenia

Izabella Antonina Sierakowska z domu Kruszyńska (ur. 22 września 1946 w Górze^[1], zm. 31 marca 2021^[2]) – polska polityk, filolog, nauczycielka i działaczka związkowa. Posłanka na Sejm kontraktowy (X kadencji) oraz na Sejm RP I, II, III, IV i VI kadencji (1989–2005, 2007–2011).

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

W 1970 ukończyła studia magisterskie z filologii rosyjskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie^[3]. Odbyła studia podyplomowe z zakresu literatury rosyjskiej na Uniwersytecie Moskiewskim oraz z zarządzania i organizacji oświaty na Uniwersytecie Kijowskim^[1].

Pracowała jako nauczycielka, w latach 1970–1972 w Technikum Samochodowym w Rzeszowie, a następnie w I Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Lublinie, w którym była zatrudniona do 1997. W latach 1970–2001 należała do Związku Nauczycielstwa Polskiego^[1], w którym od 1982 do 1989 pełniła funkcję prezesa zarządu miejskiego w Lublinie^[1][4].

Działalność polityczna

W 1980 wstąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[5]. Należała do partii do czasu jej rozwiązania w 1990^[1]. Była delegatką na X Zjazd PZPR. W 1988 bez powodzenia ubiegała się o mandat radnej Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie^[6].

W wyborach w 1989 z ramienia PZPR uzyskała mandat posłanki na Sejm PRL X kadencji w okręgu nr 55^[7]. W Sejmie kontraktowym pracowała w Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego, Komisji Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Sprawiedliwości^[8]. Pod koniec kadencji należała do Parlamentarnego Klubu Lewicy Demokratycznej^[8].

Od 1990 działała w Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, powstałej na bazie rozwiązanej PZPR. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej tego ugrupowania^[1]. W trzech kolejnych wyborach w 1991, 1993 i 1997 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję z ramienia współtworzonego przez SdRP koalicyjnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Mandat uzyskiwała w okręgach lubelskich nr 28 i nr 25^[3][9][10]. We wszystkich kadencjach zasiadała w komisjach zajmujących się edukacją (najpierw w Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego, później w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży). Była też członkinią Komisji Kultury i Środków Przekazu (w II kadencji) oraz Komisji Obrony Narodowej (w III kadencji)^[9][10]. Pełniła funkcję zastępczyni przewodniczącego KP SLD^[1]. W 1996 była współautorką ustawy liberalizującej przepisy dotyczące aborcji.

W 1999 została członkinią przekształconego w partię Sojuszu Lewicy Demokratycznej^[1]. Wchodziła w skład zarządu krajowego SLD^[4]. W wyborach w 2001 po raz piąty z rzędu została wybrana na posłankę. Mandat uzyskała z ramienia koalicji SLD-UP w okręgu nr 6 (z wynikiem 65 878 głosów)^[11]. W IV kadencji sprawowała funkcję zastępczyni przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej. Należała także do Komisji Zdrowia oraz Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn^[11]. W 2004 odeszła z SLD, po czym wzięła udział w założeniu Socjaldemokracji Polskiej. Weszła w skład rady politycznej SDPL^[1], a także do nowo powołanego klubu parlamentarnego tego ugrupowania^[11].

Socjaldemokraci w wyborach w 2005 nie przekroczyli wyborczego progu, Izabella Sierakowska nie uzyskała wówczas poselskiej reelekcji^[12]. W wyborach samorządowych w 2006 ubiegała się o urząd prezydenta Lublina z ramienia KKW SLD+SDPL+PD+UP Lewica i Demokraci. W I turze zajęła pierwsze miejsce (25,3% głosów). W II turze uzyskała 37,6% głosów, przegrywając z kandydatem Platformy Obywatelskiej Adamem Wasilewskim^[13]. W tych samych wyborach została wybrana na radną Sejmiku Województwa Lubelskiego III kadencji (dostała 15 667 głosów^[14]), w którym przewodniczyła Komisji Rewizyjnej^[1].

W wyniku wyborów parlamentarnych w 2007 powróciła do Sejmu. Została wybrana jako kandydatka koalicji Lewica i Demokraci w okręgu nr 6, otrzymując 24 870 głosów^[15]. W VI kadencji dołączyła do Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Przez 3 miesiące kierowała Komisją Etyki Poselskiej^[16]. Od kwietnia 2008 zasiadała w kole poselskim SDPL^[16] (do września 2009 działającym pod nazwą SdPL-Nowa Lewica).

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 kandydowała z listy komitetu Porozumienie dla Przyszłości – CentroLewica, który nie osiągnął progu wyborczego^[17]. W wyborach w 2010 ponownie ubiegała się bez powodzenia o urząd prezydenta Lublina, zajmując w I turze trzecie miejsce z wynikiem 17,9% głosów^[18]. W 2011 bezskutecznie kandydowała na senatora z własnego komitetu w okręgu lubelskim^[19], a w 2014 na radną sejmiku z listy SLD Lewica Razem^[20].

Życie prywatne

Córka lekarza i wojskowego Zbigniewa Kruszyńskiego (1923–2006)^[21] oraz Krystyny z domu Romaszkiewicz (1922–2020)^[22].

Była mężatką, miała dwoje dzieci^[23]. Była matką chrzestną statku „Lublin II”^[4].

Zmarła 31 marca 2021 na skutek choroby nowotworowej^[24]. 15 kwietnia 2021 została pochowana na cmentarzu komunalnym przy ul. Białej w Lublinie^[25].

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2021, pośmiertnie)^[26][27]
• Srebrny Krzyż Zasługi (1986)^[4]
• Złota Odznaka ZNP
• Srebrna Odznaka „Zasłużony dla Miasta Lublina”

Zobacz też

• Lista posłów wielu kadencji (III RP)

Przypisy