Izet Sarajlić

Sarajlić Izet (ur. 16 marca 1930 w Doboju, zm. 2 maja 2002) – pochodzący z Bośni i Hercegowiny poeta, historyk, filozof, eseista i tłumacz.

Życiorys

Urodził się, nim jego matka ukończyła osiemnaście lat. Wyszła za mąż za kolejarza, zafascynowana jego ubiorem, który był „symbolem statusu społecznego”, jak potem zapisał w jednym z wierszy Sarajlić. Imię Izet odziedziczył po dziadku ze strony ojca, urzędnika monarchii Austro-Węgier. Dzieciństwo spędził w Trebinju i Dubrowniku, w 1945 roku przeniósł się do Sarajewa, gdzie pozostał aż do śmierci. W Sarajewie uczęszczał do gimnazjum męskiego. Studiował na Wydziale Filozofii Uniwersytetu w Sarajewie filozofię i komparatystykę i na tym kierunku uzyskał stopień doktora. W okresie studiów podjął pracę jako dziennikarz i już do końca życia nie przestał pisać.

Wykładał filozofię na wydziale Filozofii Uniwersytetu w Sarajewie. Był członkiem Akademii Nauk i Umiejętności Bośni i Hercegowiny. Jako członek Stowarzyszenia Pisarzy Bośni i Hercegowiny razem z Huseinem Tahmiščiciem, Ahmetem Hromadžiciem, Velimirem Miloševiciem i Vladimirem Čerkezem wziął udział w międzynarodowej manifestacji literackiej „Sarajewski dzień poezji” zorganizowany przez Stowarzyszenie w 1962 roku.

Bibliografia

  • „Naprzeciw” („U susretu”), poezja, Polet, Sarajewo, 1949.
  • „Szary weekend” („Sivi vikend”), poezja, Narodna prosvjeta, Sarajewo, 1995.
  • „Minuta milczenia” („Minutu ćutanja”), poezja, Svjetlost, Sarajewo, 1960.
  • „Dedykacja” („Posveta”), poezja, Prosveta, Belgrad, 1961.
  • „Tranzyt” („Tranzit”), poezja, Prosveta, Belgrad, 1961.
  • „Intermezzo” („Intermeco”), poezja, Bagdala, Kruševac, 1965.
  • „Lata, lata” („Godine, godine”), poezja, Nolit, Belgrad, 1965.
  • „Portrety przyjaciół” („Portreti drugova”), poezja, Svjetlost, Sarajewo, 1965.
  • „Wędrujemy i mówimy” („Putujem i govorim”), poezja i proza, Svjetlost, Sarajewo, 1967.
  • „Jednak elegia” („Ipak elegija”), poezja, Prosveta, Belgrad, 1967.
  • „Deptak Wilsona” („Vilsonovo šetalište”), poezja, Svjetlost, Sarajewo, 1969.
  • „Wiersze na dobranoc” („Stihovi za laku noć”), poezja, Prosveta, Belgrad, 1971.
  • „Listy” („Pisma”), poezja, Svjetlost, Sarajewo, 1974.
  • „Kogo jutro powiozą taksówkarze” („Koga će sutra voziti taksisti”), proza pamiętnikarska, pierwsze wydanie Veselin Masleša, Sarajewo, 1974. Wydanie drugie Delta-pres, Belgrad, 1980. Trzecie Feral Tribune, Split, 1988.
  • „Rozmowy ciąg dalszy” („Nastavak razgovora”), poezja, Slovo ljubve, Belgrad, 1977.
  • „Trzynasta księga poezji” („Trinaest knjižica poezije”),poezja, Jedinstvo, Prisztina, 1978.
  • „Księga przyjaciół” („Knjiga prijatelja”), przekład poezji z komentarzami o autorach, Svjetlost, Sarajewo, 1981.
  • „Ktoś dzwonił” („Neko je zvonio”), poezja, Miejska Biblioteka Čačak, Čačak, 1982.
  • „Nekrolog słowika” („Nekrolog slavuju”), poezja, Prosveta, Belgrad, 1987.
  • „Sławię” („Slavim”), poezja i proza, Udruženje književnika Crne Gore, Titograd, 1988.
  • „Pożegnanie z europejskim ideałem humanistycznym” („Oproštaj sa evropskim humanističkim idealizmom”), poezja, Univerzitetska riječ, Nikšić, 1989.
  • „Sarajewski tomik wojenny” („Sarajevska ratna zbirka”), pierwsze wydanie Nedjelja, Sarajewo, 1992. Wydanie piąte Oko, Sarajewo, 1995.
  • „Księga przebaczenia” („Knjiga oproštaja”), Rabic, Sarajewo, 1996, wydanie drugie 1997.
  • „30 lutego” („30. februar”), poezja, Rabic, 1998.
  • „Kocham bardzo” („V.P.”), proza, Rabic, 1999.
  • „Filozoficzna i socjologiczna bibliografia SRH z lat 1945–1962” („Filozofijska i sociologijska bibliografija SRH od 1945–1962”), Instytut Nauk Społecznych, Belgrad, 1966.
  • „Byt nieskończony” („Biće beskonačnog”), Svjetlost, Sarajewo, 1973.
  • „Chrestomachia tekstów etycznych patrystyczno-scholastycznego renesansu” („Hrestomatija etičkih tekstova patristike-skolastike renesanse”), Svjetlost, Sarajewo, 1978.
  • „Pochwała filodoksji” („Pohvala filodoksiji”), Veselin Masleša, Sarajewo, 1978.
  • „Podstawy marksizmu z w teoretycznym i praktycznym socjalistycznym samorządzie” („Osnovi marksizma sa teorijom i praksom socijalističkog samoupravljanja”), współautor, Svjetlost, Sarajewo, 1980.

Nagrody

  • Druga nagroda Związku Gmin Żydowskich Jugosławii, 1971.
  • Zmajeva nagrada, Matica srpska, 1984.
  • Nagroda im. Branka Miljkovicia, 1987.
  • Nagroda ZAVNOBiH za dzieło życia, 1989.
  • Nagroda Free Expression Award w USA. 1993.
  • Włoska nagroda Mediterraneo, 1997.
  • Nagroda „Erguvan” – Turcja, Stambuł, 1997.
  • Nagroda Alberta Moravii, Włochy, 2001.
  • Honorowy obywatel miasta Salerno, Włochy, 2002.

Linki zewnętrzne