Izgrzyca przyziemna

Izgrzyca przyziemna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządliliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rządwiechlinowce
Rodzinawiechlinowate
Rodzajizgrzyca
Gatunekizgrzyca przyziemna
Nazwa systematyczna
Danthonia decumbens (L.) DC.
J. B. P. A. M. de Lamarck & A. P. de Candolle, Fl. franç. ed. 3, 3:33. 1805
Synonimy
  • Festuca decumbens L.
  • Sieglingia decumbens Lam[3]
Danthonia decumbens

Izgrzyca przyziemna[4][5] (Danthonia decumbens DC.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Znany też jako trójząb przyziemny[5]. Występuje na terenie całej Europy, a Afryce Północnej (Algieria, Maroko, Tunazja, Azory, Madera), w Turcji i Gruzji[3].

Morfologia

Pokrój
Trawa trwała gęstokępkowa.
Łodyga
Źdźbła wzniesione, pokładające się lub rozesłane, wysokości do 60 cm, cienkie, 1-3 kolankowe, gładkie i nieowłosione. Dosyć sztywne.
Liście
Pochwa liściowa na stronie grzbietowej zaokrąglona i luźno owłosiona. Brak języczka. Blaszki liściowe szerokości 2-4 mm, długości 2-20 cm, płaskie lub lekko zwinięte. Ku górze lekko szorstkie.
Kwiaty
Wiechy wąskie, wzniesione. Długości do 6 cm, z szorstkimi, wzniesionymi lub nieco rozpostartymi gałązkami, 1-3 kłosowe.

Biologia i ekologia

Preferuje głównie ubogie murawy krzemianowe. Można ją spotkać na obrzeżach lasów. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-30] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-05-01].
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. a b Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Wyd. czwarte. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 559. ISBN 83-01-00129-1.

Bibliografia

  • Grau, Kremer, Möseler, Rambold, Triebel: Graser. Mosaik Verlag GmbH, Monachium 1984

Media użyte na tej stronie