Izofona (językoznawstwo)
Izofona – w językoznawstwie wytyczona na mapie linia oddzielająca od siebie tereny, na których ten sam fonem rozwinął się na różne sposoby[1].
Przykładowo, w Wielkopolsce dawne spółgłoski sz, ż, cz, dż nie uległy zmianie, podczas gdy na Mazurach przeszły w s, z, c, dz. Na mapie językowej ilustrującej rozwój poszczególnych głosek oba te tereny będą oddzielone od siebie linią, będącą właśnie izofoną.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Polański 1999 ↓, s. 265.
Bibliografia
- Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. II, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 (pol.).