Izydor (Kiriczenko)
| Nikołaj Kiriczenko Николай Кириченко | |
| Metropolita jekaterinodarski i kubański | |
 (c) krd.ru, CC BY 4.0 | |
| Kraj działania | Rosja |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 maja 1941 Wejmarn |
| Data i miejsce śmierci | 8 sierpnia 2020 Krasnodar |
| Metropolita jekaterinodarski i kubański | |
| Okres sprawowania | 2001–2020 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny |
| Inkardynacja | Eparchia jekaterinodarska |
| Śluby zakonne | 3 stycznia 1967 |
| Diakonat | 5 lutego 1967 |
| Prezbiterat | 7 kwietnia 1967 |
| Nominacja biskupia | 12 czerwca 1977 |
| Chirotonia biskupia | 19 czerwca 1977 |
| Data konsekracji | 19 czerwca 1977 | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Leningrad | ||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | Cerkiew św. Jana Teologa | ||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | Nikodem (Rotow) | ||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Juwenaliusz (Pojarkow), Melchizedek (Lebiediew), Ireneusz (Seredni), Antoni (Zawgorodny), Cyryl (Gundiajew), Walenty (Miszczuk), Meliton (Sołowjow) | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Izydor, imię świeckie Nikołaj Kiriczenko (ur. 25 maja 1941 w Wejmarnie, zm. 8 sierpnia 2020 w Krasnodarze[1]) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do leningradzkiego seminarium duchownego, a następnie do Leningradzkiej Akademii Duchownej. Będąc studentem IV roku, 3 stycznia 1967, złożył wieczyste śluby zakonne przed metropolitą leningradzkim i nowogrodzkim Nikodemem, przyjmując imię Izydor na cześć św. Izydora Juriewskiego. 5 lutego 1967 został wyświęcony na diakona, zaś 7 kwietnia tego samego roku na kapłana. Służył w cerkwi św. Aleksandra Newskiego w rejonie krasnosielskim Leningradu. Został mianowany proboszczem parafii Podwyższenia Krzyża Pańskiego we wsi Opole, którą to funkcję pełnił do marca 1970, gdy został proboszczem parafii Opieki Matki Bożej w Koziej Górze. Po roku przeniesiony do parafii św. Jerzego w Starej Russie. W 1973 podniesiony do godności ihumena. Od września 1975 wykładał w Leningradzkiej Akademii Duchownej oraz opiekował się akademicką cerkwią św. Jana Teologa.
12 czerwca 1977 podniesiony do godności archimandryty równocześnie z nominacją na biskupa archangielskiego i chołmogorskiego. Uroczysta chirotonia odbyła się 19 czerwca 1977 w cerkwi św. Jana Teologa z udziałem metropolitów leningradzkiego i nowogrodzkiego Nikodema, krutickiego i kołomieńskiego Juwenaliusza, arcybiskupa penzeńskiego i sarańskiego Melchizedeka, biskupów sierpuchowskiego Ireneusza, stawropolskiego i bakijskiego Antoniego, wyborskiego Cyryla, ufimskiego i stierlitamackiego Walentego i tichwińskiego Melitona. Od 1985 nosił tytuł biskupa archangielskiego i murmańskiego. W 1987 przeniesiony na katedrę krasnodarską i kubańską. Pozostając w tejże eparchii, uzyskiwał kolejno godność arcybiskupa (1989) i metropolity (2001), od 3 kwietnia tego roku jako metropolita jekaterinodarski i kubański.
Zmarł w 2020 r., wskutek powikłań po COVID-19[2]. Został pochowany w katedralnym soborze św. Katarzyny w Krasnodarze[3].
Przypisy
- ↑ Умер митрополит Екатеринодарский и Кубанский Исидор / КП, 8 августа 2020
- ↑ Преставился ко Господу митрополит Екатеринодарский и Кубанский Исидор (ros.). patriarchia.ru, 8 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-08].
- ↑ Состоялось отпевание митрополита Екатеринодарского и Кубанского Исидора / Новости / Патриархия.ru, Патриархия.ru [dostęp 2020-08-10] (ros.).
Bibliografia
Media użyte na tej stronie