Izydor (metropolita nowogrodzki)
| Metropolita nowogrodzki | |
| Kraj działania | Rosja |
|---|---|
| Data śmierci | 10 kwietnia 1619 |
| Miejsce pochówku | Sobór św. Sofii w Nowogrodzie Wielkim |
| Metropolita nowogrodzki | |
| Okres sprawowania | 1603/1604-1619 |
| Wyznanie | prawosławie |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny |
| Śluby zakonne | przed 1597 |
| Chirotonia biskupia | 1603/1604 |
| Data konsekracji | 1603/1604 |
|---|---|
| Konsekrator | Hiob |
Izydor (zm. 10 kwietnia 1619) – rosyjski biskup prawosławny.
Wieczyste śluby mnisze złożył w Monasterze Sołowieckim. W 1597 został jego przełożonym z godnością ihumena. Jego chirotonia biskupia, po której otrzymał natychmiast godność metropolity nowogrodzkiego, miała miejsce w 1603 lub 1604[1]. 1 czerwca 1606, jako najstarszy godnością hierarcha rosyjski (po usunięciu z urzędu patriarchy Ignacego, a jeszcze przed wyborem jego następcy Hermogena) koronował na cara Wasyla Szujskiego[1].
W 1611 wziął udział w obronie Nowogrodu przez Szwedami. W czasie walk pozostawał razem z obrońcami na murach miasta, błogosławiąc ich i śpiewając psalmy[2]. Po upadku miasta razem z wojewodą Iwanem Odojewskim negocjował ze szwedzkim generałem de la Gardie warunki porozumienia. Zawarty wówczas układ odłączał Nowogród od Rosji i przyznawał królowi szwedzkiemu prawo osadzenia na tronie "państwa nowogrodzkiego" jednego ze swoich synów[2]. Po zakończeniu wielkiej smuty i objęciu tronu rosyjskiego przez Michała Romanowa nowy car wybaczył metropolicie nowogrodzkiemu udział w opracowaniu i podpisaniu tegoż traktatu[1].
Izydor sprawował urząd metropolity do śmierci w 1619. Został pochowany w soborze Mądrości Bożej w Nowogrodzie[1].