Izydor Dziubiński
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Profesor nauk matematycznych | |
| Specjalność: analiza zespolona, równania różniczkowe | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1960 – nauki matematyczne |
| Habilitacja | 1967 – nauki matematyczne |
| Profesura | 1977 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. | 1951–1999 |
| Dziekan | |
| Wydział | |
| Okres spraw. | 1990–1996 |
| Poprzednik | Antoni Drobnik |
| Następca | Włodzimierz Nakwaski |
| Dyrektor | |
| Instytut | Matematyki PŁ |
| Okres spraw. | 1970–1983, 1992–1999 |
| Odznaczenia | |
   | |
Izydor Wiesław Dziubiński (ur. 1929[2] we Włocławku, zm. 17 czerwca 2014[3]) – polski matematyk, profesor zwyczajny nauk matematycznych (specjalność: analiza zespolona i równania różniczkowe[4]).
Życiorys
W 1949 roku zdał maturę i rozpoczął studia matematyczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie był uczniem Zygmunta Charzyńskiego. W 1951 roku związał swoje życie zawodowe z Politechniką Łódzką, gdzie podjął pracę na stanowisku zastępcy asystenta, jednocześnie kontynuował studia matematyczne. Pracę doktorską pod tytułem Równanie funkcji ekstremalnych w rodzinie funkcji jednolistnych, ograniczonych o współczynnikach rzeczywistych napisał pod kierunkiem Zygmunta Charzyńskiego i w 1960 roku uzyskał stopień doktora (Uniwersytet Łódzki). W 1968 roku na podstawie rozprawy habilitacyjnej pod tytułem Funkcje quasi-gwiaździste uzyskał stopień naukowy docenta nauk matematycznych w zakresie matematyki[5]. W 1977 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego[4], a w 1992 roku tytuł profesora zwyczajnego[5].
Jako wykładowca przez całą karierę naukową związany był z Politechniką Łódzką, gdzie był jednym z organizatorów i przez dwie kadencje (1990–1996) dziekanem Wydziału Fizyki Technicznej, Informatyki i Matematyki Stosowanej PŁ, a także twórcą i pierwszym dyrektorem Instytutu Matematyki PŁ, sprawując tę funkcję w latach 1970–1983 oraz od 1992 do 1999 roku[6]. Był również profesorem zwyczajnym Wydziału Informatyki, Zarządzania i Transportu Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi[4]. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.
Zainteresowania naukowe
Przedmiotem jego zainteresowań były funkcje analityczne, a w szczególności zagadnienia ekstremalne w teorii funkcji analitycznych oraz równania różniczkowe, głównie zagadnienia teoretyczne rozwiązywane metodami analizy funkcjonalnej. Opublikował ponad 100 prac naukowych, 4 podręczników i ponad 10 skryptów. Wypromował 25 doktorów nauk matematycznych[5]. Trzy doktoraty zostały obronione w Strathclyde University – współpromotorem ze strony szkockiej był Gary Roach.
Wybrane odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1996)[7]
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
Przypisy
- ↑ Jacek Jachymski. Podwójny jubileusz. „Życie Uczelni”, s. 8. Politechnika Łódzka. ISSN 1425-4344.
- ↑ Katalog Biblioteki Narodowej
- ↑ Izydor Dziubiński. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2014-06-20].
- ↑ a b c Prof. dr hab. Izydor Dziubiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-06-21].
- ↑ a b c Jacek Jachymski: Podwójny jubileusz. Życie Uczelni. [dostęp 2014-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
- ↑ Galeria zasłużonych. ftims.p.lodz.pl. [dostęp 2014-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-05)].
- ↑ M.P., nr 6 z 1997, poz. 52.
Bibliografia
- Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 54.
- Izabela Jóźwik, Małgorzata Terepeta. Matematyka na Politechnice Łódzkiej w latach 1945-70. „Antiquitates Mathematicae”. 9, s. 116-136, 2015. Polskie Towarzystwo Matematyczne. DOI: 10.14708/am.v910.630.
Linki zewnętrzne
- Prof. dr hab. Izydor Dziubiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-06-21].
Media użyte na tej stronie
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób Izydora Dziubińskiego na Starym Cmentarzu w Łodzi