Izydor Kopernicki

Izydor Kopernicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1825
Czyżówka w powiecie zwinogródzkim

Data i miejsce śmierci

24 września 1891
Kraków

Izydor Kopernicki (ur. 17 kwietnia 1825 w Czyżówce w powiecie zwinogródzkim, zm. 24 września 1891 w Krakowie) – antropolog, członek korespondent Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu od 1890[1].

Brat filologa Waleriana Kopernickiego.

Życiorys

Studiował medycynę w Kijowie; w latach 1847-1859 był lekarzem wojskowym i podczas wojny wschodniej przebywał na Krymie. W 1859 został prosektorem przy katedrze anatomii w Kijowie, a dla przyrodników wykładał anatomię porównawczą. Podczas powstania styczniowego w 1863 pielęgnował rannych w Kaliskiem, komisarz powstańczy w Galicji[2]. Po upadku powstania wyjechał do Paryża (1864), a następnie do Bukaresztu (1865), gdzie - przebywając tam do 1871 – m.in. założył muzeum anatomiczne i zootomiczne[3].

W 1871 osiadł w Krakowie, gdzie w 1878 został docentem, a 1886 profesorem antropologii. Przeprowadził nader liczne badania kraniologiczne zarówno przez pomiary czaszek ludzi żyjących, jak i czaszek z czasów przedhistorycznych, zwłaszcza ludności Galicji i innych plemion słowiańskich, oraz Cyganów, Ajnów i innych plemion. Rozprawa o Cyganach (1872) zjednała mu nagrodę towarzystwa antropologicznego w Krakowie. Prace te ogłaszał w Pamiętniku Akademii Umiejętności w Krakowie, w "Zbiorze wiadomości do antropologii kraiowej", wydawanym przez tę akademię, w "Révue d'anthropologie" i in. Inne jego prace dotyczyły archeologii przedhistorycznej oraz etnografii, jak rozprawy "O góralach z okolic Rabki", "O wyobrażeniach lekarskich i przyrodniczych ludu" (1876) i in. Nadto zbudował nowy kraniograf oraz ulepszył metody pomiaru czaszek. Bogate swe zbiory antropologiczne pozostawił Uniwersytetowi Jagiellońskiemu. Po śmierci Oskara Kolberga w 1890 r. dokończył prace nad jego monografiami: drugą częścią Chełmskiego[4] oraz monografią Przemyskiego[5].

Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[6].

Upamiętnienie

W 1892 Towarzystwo Lekarskie krakowskie, aby upamiętnić Izydora Kopernickiego ufundowało i umieściło w lewej nawie kościoła św. Anny tablicę z czarnego belgijskiego marmuru na której umieszczono wykonany na miedzi przez prof. Cynka portret zmarłego. Napis wyrzeźbiono w pracowni Szczerbuły. Rysunek tablicy zaprojektował Tadeusz Stryjeński[7].

Przypisy

  1. ↑ Sprawozdanie z Zarządu Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswylu za Rok ...., 1899, s. 9.
  2. ↑ Stefan Kieniewicz, Adam Sapieha 1828-1903, Warszawa 1993, s. 118.
  3. ↑ Iłowiecki 1981 ↓, s. 193.
  4. ↑ Elżbieta Millerowa, ''Chełmskie'' Oskara Kolberga, [w:] Oskar Kolberg, Chełmskie. Suplement do tomu 33 i 34., Poznań: Instytut im. Oskara Kolberga, 2004, ISBN 83-910110-7-0, ISBN 83-86621-19-3.
  5. ↑ Elżbieta Millerowa, ''Przemyskie'' Oskara Kolberga, [w:] Oskar Kolberg, Przemyskie. Suplement do tomu 35., Poznań: Instytut im. Oskara Kolberga, 2011, ISBN 978-83-921727-8-9, ISBN 978-83-62298-25-9.
  6. ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 136, ISBN 978-83-233-4527-5.
  7. ↑ Od komitetu pamiątkowej tablicy Czas 1892 nr 277 z 2 grudnia s. 2

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie