Izydora z Egiptu

Święta
Izydora z Egiptu

Isidora (Isidore)

Święta Izydora na ikonie z XV wieku
Data urodzenia	ok. 300
Data śmierci	ok. 365
Czczona przez	Kościół katolicki Kościół prawosławny
Wspomnienie	1 maja 10 maja

Izydora z Egiptu, znana też jako Izydora z Tabenny (zm. ok. 365) – wczesnochrześcijańska zakonnica, żyjąca w IV wieku naszej ery. Święta czczona przez Kościół katolicki i prawosławny. Uważana za jedną z pierwszych Bożych Szaleńców, a jej postawa stałą sie wzorem dla późniejszych ojców i matek pustyni^[1].

Biografia

Większość informacji o jej życiu czerpiemy z dzieła Opowiadania dla Lausosa autorstwa Palladiusza z Galacji. Wiadomo, że Izadora wstąpiła do klasztoru Tabenna w Egipcie (wówczas część Cesarstwa bizantyjskiego). Nie wiadomo dokładnie w którym roku i w jakim była wtedy wieku.

W klasztorze pracowała w kuchni i wykonywała najbrudniejsze i najcięższe prace. Nigdy nie jadała z innymi siostrami i niewiele mówiła. Swoją głowę zakrywała zwykłą szmatką, a zamiast gotowanego jedzenia piła brudną wodę do mycia garnków i naczyń. Siostry uznały ją za obłąkaną, albo opętaną. Źle ją traktowały i odnosiły się do niej z pogardą. Ona sama nigdy nie wpadała w złość, ani nie narzekała na siostry. Za wszystko dziękowała Bogu.

Pewnego dnia pustelnik imieniem Pitirim, doznał objawienia. Ukazał mu się w nim anioł i rozkazał: „Idź do klasztoru Tabenna. Zobaczysz tam siostrę noszącą szmatę na głowie. Służy im wszystkim z miłością i znosi ich pogardę bez narzekania. Jej serce i jej myśli zawsze spoczywają w Bogu. Ty natomiast siedzisz w samotności, ale twoje myśli krążą po całym świecie”^[2].

Pustelnik zgodnie z poleceniem anioła udał się do wskazanego klasztoru i poinformował siostry o swojej wizji. Spotkał tam też Izydorę, która poprosiła go o błogosławieństwo. Wtedy Pitirim odrzekł jej: „Najpierw pobłogosław mnie, czcigodna Matko!” Wywołało to zdumienie sióstr, które uważały Izadorę za obłąkaną. Pustelni wyjaśnił: „Przed Bogiem Izydora jest wyższa od nas wszystkich!^[2]”

Od tego momentu siostry zaczęły pokutować, przyznając się do złego traktowania Izydory i poprosiły ją o przebaczenie.

Święta jednak, zmartwiona swoją nieoczekiwaną sławą i hołdami, potajemnie opuściła klasztor. Jej ostateczny los pozostał nieznany. Przyjmuje się, że zmarła około 365 roku.

Przypisy