Jérémie Renier

Jérémie Renier
Ilustracja
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Data i miejsce urodzenia6 stycznia 1981
Bruksela
Zawódaktor
Współmałżonek

Hélène Helinck

Lata aktywnościod 1992
Strona internetowa

Jérémie Renier (ur. 6 stycznia 1981 w Brukseli) – belgijski aktor filmowy i telewizyjny[1].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Brukseli[2] jako najmłodszy z czworga dzieci. Ma dwie siostry i jednego starszego przyrodniego brata Yannicka (ur. 29 marca 1975), gdy jego rodzice zachorowali na osteoporozę. Uczęszczał na kursy teatralne i mimiczne w Brukseli. Brał udział w kursach teatralnych i mimicznych oraz wakacyjnych treningach siatkówki. Uczęszczał do szkoły cyrkowej w Brukseli.

Kariera

Mając jedenaście lat po raz pierwszy wystąpił na kinowym ekranie w komedii Siedem grzechów głównych (Les Sept Péchés capitaux, 1992)[3] u boku Roberta Mitchuma. Zamieszkał w Paryżu. Wystąpił na scenie w roli Pinokio w Royal Theater w Mons, a przedstawienie zostało wyemitowane w belgijskiej telewizji. W dramacie Obietnica (La Promesse, 1996)[3] pojawił się jako Igor, piętnastoletni syn szemranego biznesmena i kombinatora, który bezlitośnie wykorzystuje nielegalnych emigrantów. W kontrowersyjnym dramacie kryminalnym François Ozona Zbrodniczy kochankowie (Les amants criminels, 1999)[3] zagrał postać nastolatka, który wraz z koleżanką Alice zabija swego kolegę z klasy Saïda (Salim Kéchiouche).

W filmie Braterstwo wilków (Le Pacte des Loups, 2001)[4] wystąpił u boku Moniki Bellucci, Samuela Le Bihan, Gasparda Ulliel i Vincenta Cassel. Rola ambitnego i pełnego zapału menedżera jednej z prężnie rozwijających się paryskich firm w dramacie Burzliwy spokój (Violence des échanges en milieu tempéré, 2003) przyniosła mu nominację do nagrody Cezara. Swój talent udowodnił kreacją młodego ojca, który żyje z dnia na dzień zdobywając pieniądze dzięki drobnym kradzieżom i pokątnym interesom, a musi zaopiekować się nowo narodzonym dzieckiem w dramacie Dziecko (L'enfant, 2005), za którą zdobył nagrodę im. Josepha Plateau, a film otrzymał m.in. Złotą Palmę na festiwalu filmowym w Cannes.

W 2006 otrzymał nagrodę im. Jeana Gabina.

Jako Pierre Bergé w dramacie biograficznym Saint Laurent (2014) był nominowany do nagrody Cezara[5].

Zamieszkał w Brukseli z żoną Hélène Helinck, prezenterką telewizyjną i projektantką mody dziecięcej, i dwójką dzieci[5].

Filmografia

filmy fabularne

  • 1992: Siedem grzechów głównych (Les Sept péchés capitaux)
  • 1996: Obietnica (La Promesse/The Promise) jako Igor
  • 1999: Zbrodniczy kochankowie (Les amants criminels) jako Luc
  • 2000: Szkoła dziewic (Saint-Cyr) jako Francois de Reans
  • 2000: Graj, jak gdybym nie był tam (Faites comme si je n'étais pas là) jako Eric
  • 2000: Fetyszysta (Le Fétichiste) jako Julien Leduc
  • 2001: Pornograf (Le Pornographe) jako Joseph
  • 2001: Braterstwo wilków (Le Pacte des Loups) jako Thomas d’Apcher
  • 2002: Wojna w Paryżu (La Guerre a Paris) jako Jules
  • 2003: W Indiach (En territoire indien) jako Cédric
  • 2003: Burzliwy spokój (Violence des échanges en milieu tempéré) jako Philippe Seigner
  • 2004: Most artystów (Le Pont des arts) jako Cédric
  • 2004: San Antonio jako Toinet San-Antonio
  • 2005: Dziecko (L'enfant) jako Bruno
  • 2005: Kawalkada (Cavalcade) jako Jule
  • 2006: Fair Play
  • 2006: Własność prywatna (Nue Propriete) jako Thierry
  • 2007: Pokuta (Atonement) jako Luc Cornet
  • 2008: Milczenie Lorny (Le silence de Lorna) jako Claudy Moreau
  • 2008: Letni czas (L'Heure d'été) jako Jérémie
  • 2008: Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj (In Bruges) jako Erik
  • 2010: Żona doskonała (Potiche) jako Laurent Pujol
  • 2011: Possessions jako Bruno Caron
  • 2011: Chłopiec na rowerze jako Guy Catoul
  • 2012: Cloclo jako Claude François
  • 2014: Saint Laurent jako Pierre Bergé
  • 2017: Podwójny kochanek (L'Amant double) jako Paul Meyer / Louis Delord

filmy TV

  • 2001: Toksyczne matki (Mère de toxico) jako Paul
  • 2002: Jean Moulin jako Didot
  • 2003: Syn naszych czasów (Un fils de notre temps) jako syn
  • 2005: Jak miłosna cisza (Un amour à taire) jako Jean Lavendier
  • 2004: La Petite Fadette jako Landry
  • 2004: Pies, po dwóch latach (À cran, deux ans après) jako Vincent
  • 2007: Chez Maupassant odc. Miss Harriet jako Chenal

Przypisy

  1. ↑ Jérémie Renier (ang.). Listal. [dostęp 2018-11-01].
  2. ↑ Personalidade: Jérémie Renier (Bélgica) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2018-11-01].
  3. ↑ a b c Jérémie Renier (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2018-11-01].
  4. ↑ Jérémie Renier (fr.). AlloCiné. [dostęp 2018-11-01].
  5. ↑ a b Jérémie Renier (6 de Janeiro de 1981) (port.). Filmow.com. [dostęp 2018-11-01].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Jérémie Renier.jpg
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Jérémie Renier au festival de Cannes