Józef Łukaszewicz (historyk)

Józef Łukaszewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1797
Krąplewo

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1873
Targoszyce

Miejsce spoczynku

Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan w Poznaniu

Zawód, zajęcie

historyk, publicysta, bibliotekarz, wydawca

Herb Trójstrzał
Akt zgonu Józefa Łukaszewicza

Józef Łukaszewicz (ur. 30 listopada 1799 lub 29 listopada 1797[1] w Krąplewie, zm. 13 lutego 1873 w Targoszycach) – polski historyk, publicysta, bibliotekarz i wydawca.

Życiorys

Rodzina pieczętowała się herbem Trójstrzał. Był synem Teodora, właściciela sołectwa, i zarządcy kilku miejscowości w dobrach ks. Jabłonowskiego w powiecie kościańskim a później Czeszewa[2] oraz Katarzyny z Poplewskich. Przez trzy lata uczył się we franciszkańskiej szkole w Pyzdrach, a następnie w Bninie[2]. Ukończył Szkołę Departamentową w Kaliszu, a następnie studiował historię i literaturę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie pod wpływem Jerzego Samuela Bandtkiego wyspecjalizował się w bibliotekarstwie.

W 1825 debiutował jako poeta w czasopiśmie „Weteran Poznański”. W 1829 został bibliotekarzem Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu i współpracował z Edwardem Raczyńskim w jego działalności edytorskiej.

W latach 1832–1843 zajmował stanowisko archiwisty miejskiego w Poznaniu, a równocześnie w latach 1838–1842 był nauczycielem w tamtejszym gimnazjum Fryderyka Wilhelma. Należał do założycieli i stałych współpracowników „Przyjaciela Ludu”, w którym w latach 1837–1845 zamieszczał liczne artykuły o treści historycznej i archeologicznej, a w latach 1839–1845 pełnił ponadto funkcję głównego redaktora. Redagował także „Tygodnik Literacki”, a w 1840 był współzałożycielem „Orędownika Naukowego”. W 1841 założył własną drukarnię i księgarnię „Nową”.

W 1852 wycofał się z działalności publicznej i osiadł w odziedziczonym przez żonę, Sewerynę z Fryzów, majątku Targoszyce w powiecie krotoszyńskim, gdzie zmarł. W 1961 prochy przeniesiono na Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan w Poznaniu. Jego imię nosi ulica w poznańskiej dzielnicy Łazarz.

Miał córki: Konstancję, Marię i Józefę.

Dzieła

  • Wiadomość historyczna o Dyssydentach w mieście Poznaniu w XVI. i XVII. wieku, Poznań 1832[3].
  • Obraz historyczno-statystyczny miasta Poznania w dawniejszych czasach. T. 1 i 2., Poznań 1838[4].

Przypisy

Bibliografia

  • Patroni wielkopolskich ulic, zebrał i oprac. Paweł Anders, Poznań, Wydaw. Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury, 2006, ISBN 83-87816-76-0

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie