Józef (Bałabanow)
| Igor Bałabanow Игорь Балабанов | |
| Metropolita ułan-udeński i buriacki | |
 | |
| Kraj działania | Rosja |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 31 stycznia 1954 Kaszyra, Obwód moskiewski |
| Metropolita ułan-udeński i buriacki | |
| Okres sprawowania | od 2020 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny |
| Inkardynacja | Eparchia ułan-udeńska |
| Śluby zakonne | 5 marca 1979 |
| Diakonat | 9 marca 1979 |
| Prezbiterat | 23 kwietnia 1981 |
| Nominacja biskupia | 28 grudnia 1998 |
| Chirotonia biskupia | 31 stycznia 1999 |
| Odznaczenia | |
  | |
| Data konsekracji | 31 stycznia 1999 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Moskwa | ||||||||||
| Miejsce | Sobór Objawienia Pańskiego | ||||||||||
| Konsekrator | Aleksy II | ||||||||||
| Współkonsekratorzy | Juwenaliusz (Pojarkow), Pitirim (Nieczajew), Sergiusz (Fomin), German (Timofiejew), Grzegorz (Czirkow), Micheasz (Charcharow), Tichon (Jemieljanow), Aleksy (Frołow), Sawa (Wołkow) | ||||||||||
| |||||||||||
Józef, imię świeckie Igor Anatoliewicz Bałabanow (ur. 31 stycznia 1954 w Kaszyrze) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
Od dzieciństwa uczestniczył w życiu parafii Świętych Flora i Ławra w Kaszyrze. Po ukończeniu szkoły średniej i odbyciu służby wojskowej wstąpił do seminarium duchownego w Moskwie, który przedterminowo ukończył, z wysokimi wynikami w 1978. Rozpoczął następnie studia teologicznej w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Jako student złożył 5 marca 1979 śluby zakonne małej schimy przed metropolitą krutickim i kołomieńskim Juwenaliuszem. Przyjął imię Józef na cześć św. Józefa. Cztery dni później ten sam hierarcha udzielił mu święceń diakońskich w cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Monasterze Nowodziewiczym. 23 kwietnia 1981 metropolita Juwenaliusz wyświęcił hierodiakona Józefa (Bałabanowa) na hieromnicha. Rok później za dotychczasową służbę został nagrodzony prawem noszenia krzyża napierśnego[1].
30 września 1982 został skierowany do parafii św. Eliasza w Sierpuchowie. Od 13 lipca roku następnego był dziekanem dekanatu sierpuchowskiego. Na terenie dekanatu zajmował się restauracją zniszczonych cerkwi, ponownym adaptowaniem ich do użytku liturgicznego i ożywianiem życia parafialnego. 19 marca 1984 ponownie został proboszczem parafii św. Eliasza. W 1987 otrzymał godność archimandryty. 28 lutego 1991 został wyznaczony na przełożonego odnowionego Monasteru Wysockiego w Sierpuchowie. Doprowadził tam do odbudowy życia zakonnego po zniszczeniach okresu radzieckiego. Wznowił również kult Ikony Matki Bożej „Niewyczerpany Kielich”[1].
28 grudnia 1998 otrzymał nominację na biskupa uglickiego, wikariusza eparchii jarosławskiej i rostowskiej. Jego chirotonia biskupia miała miejsce 31 stycznia 1999 w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie. 7 października 2002 został biskupem ordynariuszem nowo powołanej eparchii birobidżańskiej i kuldurskiej, obejmującej Żydowski Obwód Autonomiczny[1]. W 2013 otrzymał godność arcybiskupa[2]. Dwa lata później został przeniesiony na katedrę kurgańską[3], a następnie otrzymał godność metropolity[4].
30 sierpnia 2019 r. przeniesiony na katedrę symbirską[5], na której pozostał przez niecały rok – 25 sierpnia 2020 r. Święty Synod wyznaczył go na metropolitę ułan-udeńskiego i buriackiego[6].
Przypisy
- ↑ a b c Biogram na stronach Patriarchatu Moskiewskiego
- ↑ В неделю 35-ю по Пятидесятнице Предстоятель Русской Церкви совершил Литургию в Храме Христа Спасителя
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 5 мая 2015 года
- ↑ В день памяти святых равноапостольных Мефодия и Кирилла Предстоятель Русской Церкви совершил Литургию в Храме Христа Спасителя в Москве
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 30 августа 2019 года (ros.). patriarchia.ru, 30 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-31].
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 25 августа 2020 года, Патриархия.ru [dostęp 2020-08-25] (ros.).
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar of Order of Honor