Józef Alfred Potocki
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 kwietnia 1895 Szepetówka, gubernia podolska, Imperium Rosyjskie |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 września 1968 Lozanna, Szwajcaria |
| Chargé d’affaires RP w Hiszpanii | |
| Okres | od 1 czerwca 1944 do listopad 1955 |
| Poprzednik | Marian Szumlakowski (poseł) |
| Następca | Marian Szumlakowski (chargé d’affaires Rządu RP na uchodźstwie) |
| Odznaczenia | |
           .gif){kind=small} | |
| |
Pilawa | |
| Rodzina | Potoccy |
|---|---|
| Ojciec | Józef Mikołaj Ksawery Potocki |
| Matka | Helena Augusta Radziwiłł |
| Żona | Krystyna Maria Radziwiłł |
| Dzieci | z Krystyną Marią Radziwiłł: |
Józef Alfred Potocki h. Pilawa (ur. 8 kwietnia 1895 w Szepietówce, zm. 12 września 1968 w Lozannie) – hrabia[1], dyplomata polski.
Życiorys
Syn Józefa Mikołaja i Heleny Augusty z książąt Radziwiłłów[2]. Ukończył Balliol College w Oksfordzie i szkołę wojskową w Sankt Petersburgu. W 1914 r. działał w Komitecie Pomocy Sanitarnej w Warszawie. W latach 1915–1917 żołnierz armii rosyjskiej, później III Korpusu Polskiego gen. E. Michaelisa. W latach 1918–1919 attaché Komitetu Narodowego Polskiego w Londynie. W myśl zatwierdzonej przez cara Mikołaja II ordynacji koreckiej, miał ją objąć w chwili śmierci ojca – obejmowałaby wtedy ok. 24 000 ha ziemi. Dobra te jednak przepadły w większości w wyniku pokoju ryskiego.
Od 24 maja 1919 r. do maja 1922 r. sekretarz poselstwa w Londynie. W latach 1922–1929 urzędnik Wydziału Zachodniego Departamentu Polityczno-Ekonomicznego MSZ w Warszawie. 1929–1932 radca poselstwa, potem ambasady w Londynie, w latach 1932–1934 radca ambasady RP w Londynie, od lutego 1934 wicedyrektor Departamentu Politycznego i naczelnik Wydziału Zachodniego MSZ (następca Józefa Lipskiego). W latach 1939–1940 minister pełnomocny w Paryżu i Angers[3]. 2 listopada 1943 otrzymał nominację na posła w Hiszpanii w miejsce Mariana Szumlakowskiego, ten jednak odmówił przekazania funkcji poselskich i stanowisko w Madrycie Potocki objął dopiero 1 czerwca 1944 jako chargé d’affaires; pozostał nadal delegatem Polskiego Czerwonego Krzyża na Portugalię. Rząd Państwa Hiszpańskiego utrzymał stosunki dyplomatyczne z Rządem RP na uchodźstwie po 1945. Misję w Madrycie Potocki pełnił do listopada 1955.
W latach 20. XX wieku wraz z bratem Romanem założył, z materiału hodowlanego pochodzącego z Antonin, stadninę koni czystej krwi arabskiej w Deraźnem na Wołyniu, uznawaną za jedną z lepszych w Polsce. Był zięciem ks. Janusza Radziwiłła z Ołyki, jednego z przywódców obozu konserwatywnego w Polsce.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 17 września 1998)[4]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[5]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (pośmiertnie, 20 kwietnia 1998)[6]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Oranje-Nassau (Holandia)[7]
- Krzyż Komandorski Orderu Korony Włoch (Włochy)[2]
- Krzyż Komandorski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)[2]
- Krzyż Komandorski Orderu Legii Honorowej (Francja)[8]
- Krzyż Komandorski Orderu Chrystusa (Portugalia)
- Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Południa (Brazylia)[9]
- Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy (Afganistan)[2]
Przypisy
- ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 743.
- ↑ a b c d e f Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 591.
- ↑ Eugeniusz Romer, Pamiętnik paryski (1918–1919), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław·Warszawa·Kraków·Gdańsk·Łódź 1989, przypis red. nr 1036, s. 257, ISBN 83-04-03052-7.
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 38, poz. 522 „za wybitne zasługi w długoletniej służbie dyplomatycznej”.
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 12, 1939.
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 293 „za wybitne zasługi w długoletniej służbie dyplomatycznej”.
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 232, 1936.
- ↑ Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 73, 1938.
- ↑ Diário Oficial da União (DOU) (port.). 1934-10-26. [dostęp 2014-06-22].
Bibliografia
- Alina Szklarska-Lohmanowa: Potocki Józef Alfred, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 28(1984), s. 81–82.
Media użyte na tej stronie
Baretka Wielkiego Oficera Orderu Oranje-Nassau
ribbon of the medal of commander of the Order of the Crown of Italy, during the Kingdom of Italy.
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Komandora Orderu Chrystusa (Portugalia)
Order of the Star (Kingdom of Afghanistan)
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Komandorskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Baretka Komandora Orderu Krzyża Południa