Józef Antoni Beaupré

Józef Antoni Beaupré (ur. 10 maja 1800 r. we wsi Gwoźdźce w pow. kołomyjskim, zm. 21 sierpnia 1872 r. w Krzemieńcu) – polski lekarz, przyjaciel Juliusza Słowackiego.

Ukończył w 1824 roku Liceum Krzemienieckie i w 1829 roku wydział medyczny Uniwersytetu Wileńskiego.

Za działalność patriotyczną był dwukrotnie zsyłany - pierwszy raz w 1831 roku do Kurska, drugi raz w 1839 roku za udział w sprzysiężeniu Konarskiego do Tobolska, a stąd do kopalń nerczyńskich. Jako pierwszy wprowadził podobno nieznaną dotąd na Syberii uprawę pszenicy. Po amnestii w 1857 roku osiadł w Krzemieńcu.

Jego rękopiśmienny pamiętnik, jak również korespondencja, znajdowały się w posiadaniu rodziny.

Jego synem był Antoni Beaupré (1860–1937), dziennikarz^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Mościcki, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 386–387. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0
• Ruciński J.: Konarszczyk, Lwów 1985
• W. i T. Słabczyńscy: Słownik podróżników polskich, Wiedza Powszechna, Warszawa 1992, ISBN 83-214-0505-3