Józef Bielicki
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 12 lutego 1922 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 sierpnia 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | dywizjon 300, |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Józef Bielicki (ur. 12 lutego 1922 w Warszawie, zm. 15 sierpnia 1944) – plutonowy Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie.
Życiorys
Józef Bielicki w momencie wybuchu II wojny światowej miał ukończone 17 lat. Po 17 września Józef Bielicki ewakuował się poprzez Rumunię i Francję do Wielkiej Brytanii, gdzie dotarł w czerwcu 1940 roku. Wstąpił do Polskich Sił Powietrznych, otrzymał numer służbowy RAF 793845.
Po przejściu szkolenia w brytyjskiej szkole pilotażu w 1941 roku został przeniesiony do 18 OTU (Operation Training Unit). W latach 1941-1944 służył w kilku jednostkach lotniczych m. in w jako pilot w 300 dywizjon bombowy Ziemi Mazowieckiej. W 1944 roku zgłosił się na ochotnika do 1586 eskadry do zadań specjalnych, która dokonywała lotów nad Warszawę z dostawami dla walczących powstańców. Dnia 14 sierpnia 1944 roku załoga w składzie:
- I pilot: kpt. Zbigniew Szostak
- II pilot: plut. Józef Bielicki
- nawigator: kpt. Stanisław Daniel
- radiotelegrafista: plut. Józef Witek
- bombardier: plut. Tadeusz Dubowski
- mechanik pokładowy: plut. Wincenty Rutkowski
- strzelec: plut. Stanisław Malczyk
wystartowała z lotniska w Brindisi we Włoszech. Po dokonaniu zrzutu w okolicach pl. Krasińskich w Warszawie samolot Liberator nr KG 890 został zaatakowany przez niemieckie myśliwce nad Puszczą Niepołomicką. Dowódca kpt. Zbigniew Szostak rozkazał opuszczenie palącego się samolotu. Załoga wyskoczyła na spadochronach, ale z powodu zbyt niskiej wysokości lotu większość spadochronów nie otworzyła się. Lotnicy zginęli na miejscu roztrzaskując się o ziemię. Liberator został zestrzelony przez niemieckiego asa Luftwaffe Gustava Eduarda Fracsi.
Józef Bielicki pośmiertnie został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Wcześniej był odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Został pochowany na cmentarzu w Pogwizdowie. Po wojnie szczątki wszystkich członków załogi zostały przeniesione na cmentarz wojskowy w Krakowie.
Części samolotu załogi kpt. Zbigniewa Szostaka zostały wykorzystane do rekonstrukcji samolotu Liberator B-24 J znajdującego się w Muzeum Powstania Warszawskiego.
Bibliografia
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Podniebni bohaterowie Ziemi Bocheńskiej. bochenskie.republika.pl. [dostęp 2009-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-09)].
- Muzeum Powstania Warszawskiego LIBERATOR B-24 J
- Bielicki, Jozef. tracesofwar.com. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Naramiennik starszego kaprala Sił Powietrznych RP.
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Royal Air Force Roundel
Baretka Medalu Lotniczego (za Wojnę 1939-45) nadanego dwukrotnie.
(c) Cezary p, CC-BY-SA-3.0
Fragment ekspozycji w Muzeum Powstania Warszawskiego. Replika bombowca B-24J-45-CF o numerze seryjnym 44-10395 wyprodukowanego w Fort Worth w Teksasie. Jedyna na świecie replika tego samolotu w skali 1:1, powstała w oparciu o oryginalną dokumentację techniczną, nigdzie wcześniej nie publikowane zdjęcia oraz rozmowy z żyjącymi lotnikami i mechanikami Eskadry 1586. (fot.: Cezary Piwowarski)
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.