Józef Boguszewski
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 2 grudnia 1916 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 grudnia 1951 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne |
|
Główne wojny i bitwy | II wojna światowa, |
Józef Boguszewski ps. Janusz, Lew (ur. 2 grudnia 1916 roku w Cetlinie, gmina Gozdowo, powiat Płock, zm. 1 grudnia 1951 roku) – dowódca oddziału Ruchu Oporu Armii Krajowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego operującego w powiatach: Lipno, Mława, Płock, Płońsk, Rypin, Sierpc i Włocławek.
Życiorys
W kampanii wrześniowej w stopniu kaprala walczył w Nowogródzkiej Brygadzie Kawalerii, ciężko ranny w bitwie pod Lwowem. Był żołnierzem Polskiego Związku Powstańczego, od 1942 roku był komendantem placówki Armii Krajowej w Lelice. Żołnierz w oddziale Kedywu Stefana Bronarskiego. Od czerwca 1945 roku do czerwca 1950 należał do ROAK i NZW.
Ujęty 11 czerwca 1950, skazany przez Wojewódzki Sąd Rejonowy w Warszawie na karę śmierci, Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski.
Stracony w więzieniu mokotowskim.
Bibliografia
- Tadeusz Swat, „...Przed Bogiem i historią”. Księga ofiar komunistycznego reżimu w Polsce lat 1944–1956. Mazowsze. Warszawa 2003
Media użyte na tej stronie
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Znak Narodowych Siły Zbrojnych (NSZ) na tablicy pamiątkowej w Sanoku
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).