Józef Brzowski
| ||
Data i miejsce urodzenia | 22 listopada 1805 Warszawa | |
---|---|---|
Pochodzenie | polskie | |
Data i miejsce śmierci | 3 grudnia 1888 Warszawa | |
Instrumenty | wiolonczela | |
Gatunki | muzyka poważna, muzyka romantyczna | |
Zawód | kompozytor, dyrygent, pedagog, wiolonczelista |
Józef Brzowski (ur. 22 listopada 1805 (lub 1803) w Warszawie, zm. 3 grudnia 1888 tamże) – polski kompozytor, pedagog, dyrygent, wiolonczelista i publicysta muzyczny.
Nauki pobierał w Liceum Warszawskim, potem uczył się muzyki u swojego szwagra Karola Kurpińskiego, a od 1821 harmonii u W. Würfla i gry na wiolonczeli u J. Wagnera w konserwatorium w Warszawie. Osiągnął też biegłość w grze na fortepianie. Od 1824 grał na wiolonczeli w orkiestrze operowej, od 1827 był korepetytorem w balecie i asystentem dyrygenta, a w latach 1830–1833 dyrygentem opery i baletu w Warszawie. Około 1833 zrezygnował z pracy w teatrze i poświęcił się kompozycji. W latach 1836–1837 występował we Francji i Niemczech. Opinię dobrego pedagoga zyskał Brzowski dzięki sukcesom pianistycznym córki Jadwigi Brzowskiej-Méjean. W 1857 został współpracownikiem „Ruchu Muzycznego”. W 1861 objął w Instytucie Muzycznym w Warszawie stanowisko inspektora, a od 1866 prowadził klasę fortepianu dla śpiewaków. W tym okresie wyjeżdżał kilkakrotnie do Brukseli, gdzie wykonano z dużym powodzeniem kilka jego kompozycji (2 msze, kantatę, Te Deum). Sukcesy belgijskie skłoniły Brzowskiego do napisania opery o bohaterze Flandrii Jacobie van Artevelde pt. Ruvaert Flandrii czyli Piwowar z Gandawy.
Twórczość Brzowskiego była kontrowersyjna, od wielkiego uznania, do ostrej krytyki. Był wielokrotnie wyróżniany i odznaczany, w kraju i za granicą, m.in. w Belgii i Hiszpanii. Po śmierci został zapomniany.
Ważniejsze kompozycje
- Opera komiczna Hrabia Weseliński (Warszawa 1833)
- Opera Rejent z Flandrii czyli Piwowar z Gandawy (nie wystawiona)
- Requiem (1845)
- Messe Solennelle (1861, wyk. Bruksela 1867)
- La Foi Messe (Bruksela 1868)
- Te Deum (Bruksela 1867)
- Symfonia dramatyczna (wyk. 1860)
- Elegia d-moll na skrzypce i fort. (wyd. 1885)
- Utwory fortepianowe i pieśni
Bibliografia
- Tadeusz Ochlewski: Brzowski Józef. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937, s. 57–58. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0
- Stanisław Lachowicz: Brzowski Józef. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. 1: ab część biograficzna. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 446. ISBN 83-224-0113-2. OCLC 468356768. (pol.)
- Ewa Talma-Davous , Józef Brzowski, pl.chopin.nifc.pl, styczeń 2010 [dostęp 2015-03-14] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Kompozycje Józefa Brzowskiego w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
A. [właśc. Józef] Brzowski