Józef Buszko

Józef Buszko
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

2 września 1925
Dębica

Data i miejsce śmierci

22 października 2003
Kraków

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza Polski i powszechna[1]
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1974

Nauczyciel akademicki
Dyrektor
Instytut

Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego

Okres spraw.

1978–1981

Poprzednik

Antoni Podraza

Następca

Antoni Podraza

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Rodła Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” Medal Komisji Edukacji Narodowej

Józef Buszko (ur. 2 września 1925 w Dębicy[2], zm. 22 października 2003[2] w Krakowie) – polski historyk, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego (w latach 1978–1981 dyrektor Instytutu Historii).

Życiorys

Podczas okupacji pracował jako robotnik w Dębicy[2]. Uczęszczał na tajne komplety i w 1944 zdał maturę[2]. Studia historyczne odbył w latach 1945-1948 na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także ukończył (w 1949) Szkołę Nauk Politycznych przy Wydziale Prawa UJ[2]. Od 1949 roku był pracownikiem tejże uczelni[3]. Doktorat, obroniony w 1949 roku, pisał pod kierunkiem Kazimierza Piwarskiego[4].

Tytuł docenta uzyskał w 1955, a profesorem nadzwyczajnym mianowano go w 1966 roku[4]. W 1974 roku został profesorem zwyczajnym[4][5]. Od 1961 aż do emerytury (w 1995) kierował Zakładem Najnowszej Historii Polski[4]. Wykładał także w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie[1][3] oraz w Wyższej Szkole Ekonomiczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej[1].

Specjalizował w dziejach Polski nowożytnej i nowoczesnej[1][3]. Był także autorem publikacji na temat dziejów Krakowa i UJ[4]. Sprawował długoletnie członkostwo w Komitecie Redakcyjnym kwartalnika KC PZPR „Z Pola Walki”, w którym publikowano artykuły na temat historii polskiego i międzynarodowego ruchu robotniczego i komunistycznego. Od lat 60. kierował też redakcją „Studiów Historycznych”[4]. Był przewodniczącym Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Krakowie. Na UJ sprawował funkcje prorektora i dyrektora Instytutu Historii[4].

Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Krzeszowicach[6].

Wybrane publikacje

  • Historia Polski 1864–1948, Warszawa 1978 (kolejne wydania: II – 1979, III – 1980, IV – 1982, V – 1983, VI – 1984, VII – 1984, VIII – 1984, IX – 1985, X – 1986, XI – 1987, XII – 1988, XIII – 1989)[3].
  • Ruch socjalistyczny w Krakowie 1890–1914 na tle ruchu robotniczego w zachodniej Galicji, Kraków 1961[3].
  • Sejmowa reforma wyborcza w Galicji 1905–1914[3].
  • Oblicze społeczno-polityczne Uniwersytetu Jagiellońskiego w dobie autonomii galicyjskiej 1869–1914[3].
  • Galicja 1859–1914, Polski Piemont?, Warszawa 1989.
  • Od niewoli do niepodległości: (1864–1918), Kraków 2000. (Podręcznik w ramach serii: Wielka Historia Polski wydawnictwa Forga, t. 8).
  • Austria-Polska. 1000 lat kontaktów (wyd. polsko-niemieckie) – współautor Walter Leitsch.
  • Polacy w parlamencie wiedeńskim 1848–1918, Warszawa 1996.
  • Galicja i jej dziedzictwo (współautor Włodzimierz Bonusiak).
  • Uroczystości kazimierzowskie na Wawelu w roku 1869, Kraków 1970.
  • Oświęcim – hitlerowski obóz masowej zagłady, Warszawa 1984. (II wyd.: Oświęcim: hitlerowski obóz masowej zagłady, Warszawa 1987).
  • Józef Piłsudski w Krakowie: 1896–1935, Kraków 1990.

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c d Józef Buszko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-11-15].
  2. ↑ a b c d e Fortuna 2005 ↓, s. 276.
  3. ↑ a b c d e f g Józef Buszko, Historia Polski 1864–1948, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1978, ISBN 83-01-08840-0.
  4. ↑ a b c d e f g Fortuna 2005 ↓, s. 277.
  5. ↑ Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 63.
  6. ↑ Fortuna 2005 ↓, s. 278.
  7. ↑ Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 64.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie