Józef Dominik Puzyna
| Data i miejsce urodzenia | w marcu 1690 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 5 marca 1752 | |
| Miejsce pochówku | Kościół Świętej Trójcy w Lenas(łot.) | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat | 25 lipca 1713[1] | |
| Nominacja biskupia | 16 września 1740[1] | |
| Sakra biskupia | 8 stycznia 1741[1] | |
| Data konsekracji | 8 stycznia 1741 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| |||||
Józef Dominik Puzyna herbu Brama (Oginiec)[2] (ur. w marcu 1690 w Delaciszkach, zm. 5 marca 1752[1][3] w Lenas(łot.)) – polski duchowny katolicki, biskup inflancko-piltyński.
Życiorys
Studiował w Wilnie, święcenia kapłańskie 25 lipca 1713. Był kanonikiem kapituły wileńskiej. 16 września 1740 został mianowany biskupem inflanckim, konsekrowany 8 stycznia 1741 przez Michała Jana Zienkowicza. Jako zwierzchnik diecezji prowadził aktywną działalność duszpasterską, ufundował sufraganię. Od 1740 sprawował dodatkowo administrację diecezji kurlandzkiej.
Przypisy
- ↑ a b c d Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavium 1958, s. 435. (łac.).
- ↑ Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., t. I, Lipsk 1846, s. 85.
- ↑ Józef Dominik Puzyna w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
Bibliografia
- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Henryk Gulbinowicz, Warszawa: Pax, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455.
- Ewa Szklarska, Józef Puzyna, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXIX, 1986, s. 491–492.
Media użyte na tej stronie
