Józef Flis
Józef Flis (2006) | |
generał broni w st. spocz. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby | 1967–2007 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | zastępca szefa Sztabu Generalnego WP, komendant Akademii Obrony Narodowej |
Odznaczenia | |
Józef Flis (ur. 25 lutego 1949 roku w Majdanie na Lubelszczyźnie) – generał broni Wojska Polskiego w stanie spoczynku.
Służba wojskowa
Służbę w WP rozpoczął w 1967 r. jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. T. Kościuszki we Wrocławiu. Po ukończeniu szkoły pełnił służbę na stanowisku dowódcy plutonu i kompanii rozpoznawczej w 5 Kołobrzeskim Pułku Zmechanizowanym im. Otokara Jarosza w Szczecinie. W 1974 r. został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu piechoty zmotoryzowanej w 41 Pułku Zmechanizowanym im. mjr Bronisława Lachowicza w Szczecinie. W 1975 r. objął stanowisko komendanta Szkoły Oficerów Rezerwy w Ośrodku Szkolenia Wojsk Lądowych w Elblągu. W 1977 r. skierowany na studia do Akademii Wojskowej im. M. Frunzego w Moskwie.
W 1980 został szefem sztabu, a w 1982 dowódcą 5 Kołobrzeskiego Pułku Zmechanizowanego. W 1984 r. wyznaczony na stanowisko szefa sztabu 8 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Bartosza Głowackiego w Koszalinie. W latach 1986-1988 był dowódcą 15 Dywizji Zmechanizowanej im. Gwardii Ludowej w Olsztynie.
Po ukończeniu Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego SZ ZSRR w 1990 objął stanowisko zastępcy szefa Zarządu Operacyjno-Strategicznego Sztabu Generalnego WP. W 1994 awansowany na stopień generała brygady.
W latach 1994-1996 był komendantem-rektorem Wyższej Szkoły Oficerskiej im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu. Od 1996 r. pełnił obowiązki dowódcy Grupy Organizacyjno-Przygotowawczej Dowództwa Wojsk Lądowych. Potem był szefem sztabu Dowództwa Wojsk Lądowych. W 1997 awansowany na generała dywizji. W latach 1997-1999 był zastępcą szefa Sztabu Generalnego WP ds. systemów dowodzenia i szkolenia. Od 1999 pierwszy zastępca szefa Sztabu Generalnego WP. W 2002 r. mianowany na stopień generała broni[1]. W 2003 uzyskał w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie stopień doktora nauk wojskowych. W latach 2003-2006 był komendantem - rektorem Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. W 2007 r. odszedł do rezerwy.
Wykształcenie wojskowe
- Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych (1967-1971)
- Akademia Wojskowa im. M. Frunzego w Moskwie (1977-1980)
- Akademia Sztabu Generalnego SZ ZSRR w Moskwie (1988-1990)
- Akademia Obrony Narodowej - studia doktoranckie (2003)
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju
- Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju
Przypisy
Bibliografia
- Mariusz Jędrzejko, Mariusz L. Krogulski, Marek Paszkowski –„Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej 1989–2002”, wyd. von. Borowiecky, Warszawa 2002
Media użyte na tej stronie
Orzeł Wojsk Lądowych RP
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Orzeł Wojsk Lądowych RP