Józef Garbień
Pełne imię i nazwisko | Józef Daniel Garbień | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 grudnia 1896 | ||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 3 maja 1954 | ||||||||||||||||||||
Wzrost | 178 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
|
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
|
Józef Daniel Garbień (ur. 11 grudnia 1896 w Łupkowie, zm. 3 maja 1954 w Cieszynie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1922–1926, lekarz i kapitan rezerwy służby zdrowia Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 11 grudnia 1896 w Łupkowie[1]. Po ukończeniu szkół średnich w Stryju i Lwowie podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Ukończył je z tytułem doktora medycyny. Pracował jako chirurg, a także udzielał się w Radzie Naukowej Wychowania Fizycznego w Warszawie. Od 1933 roku ordynator oddziału chirurgicznego i dyrektor szpitala im. Józefa Piłsudskiego w Chrzanowie.
Jednocześnie już w trakcie pobytu w szkole średniej rozpoczął grę w piłkę nożną, grając w zespole Pogoni Stryj. We Lwowie nie przynależał do żadnego klubu. W związku z zaangażowaniem w działalność Sokoła i Drużyn Strzeleckich, po wybuchu wojny, w sierpniu 1914 roku Garbień wstąpił do I Brygady Legionów. Służył w szeregach 1 pułku piechoty[2]. Po rozwiązaniu brygady trafił na front włoski. Odniósł także ciężką ranę podczas obrony Lwowa. Został mianowany do stopnia kapitana w Korpusie Oficerów Sanitarnych Lekarzy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 (lok. 461).
Jako piłkarz przez 15 lat bronił barw Pogoni Lwów, przez kilka lat pełniąc również funkcję kapitana drużyny. Wystąpił także w 8 oficjalnych spotkaniach polskiej reprezentacji. Zadebiutował 28 maja 1922 w towarzyskim spotkaniu ze Szwecją na Stadionie Olimpijskim w Sztokholmie. Był to pierwszy wygrany mecz polskiej reprezentacji, a Garbień zdobył swojego premierowego, a dla Polski zwycięskiego gola w 74. minucie meczu, ustalającego wynik na 2:1.
Jako piłkarz i lekarz jednocześnie w 1925 roku wysunął projekt opieki medycznej nad sportowcami.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (7 lipca 1931)[3]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[4]
- Odznaka „Za wierną służbę”
- Krzyż Obrony Lwowa
Przypisy
- ↑ Łupków. twojebieszczady.net. [dostęp 2019-05-07].
- ↑ Henryk Picheta. Odzew lwowskich sportowców na apel red. Jacka Bryla. Henryk Picheta – Londyn. W,13. „Biuletyn”. Nr 42, s. 57-, Grudzień 1981. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 102 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i rozwoju sportu”.
Bibliografia
- 1904–1939. Księga pamiątkowa Lwowskiego Klubu Sportowego „Pogoń”. Lwów: LKS „Pogoń”, 1939, s. 97.
- Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Józef Garbień. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2014-05-07].
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Były polski piłkarz Józef Garbień po objęciu stanowiska dyrektora szpitala w Chrzanowie.
Józef Garbień, polski piłkarz (ok. 1925 r.)
Piłkarski mistrz Polski - Pogon Lwów w 1926 roku