Józef Hoszowski

Józef Hoszowski
major audytor major audytor
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1897
Dolina

Data i miejsce śmierci

7 września 1967
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

pułk piechoty Nr 9
40 pułk piechoty Dzieci Lwowskich
WSO Nr VI
WSR Kalisz
WSR Równe
WSR Kowel
Sąd Polowy Nr 40

Stanowiska

kierownik sądu
szef sądu polowego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941) Srebrny Krzyż Zasługi Kawaler Orderu Gwiazdy Rumunii

Józef Hoszowski[1] (ur. 13 lipca 1897 w Dolinie[2], zm. 7 września 1967 w Krakowie) – major audytor Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 13 lipca 1897 w rodzinie Mikołaja i Heleny z Wojnarowskich. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. Armii. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 grudnia 1917 w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Jego oddziałem macierzystym był pułk piechoty Nr 9[3].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4][5]. W 1923 był oficerem 40 pułku piechoty we Lwowie[6][7]. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925[8]. Po ukończeniu studiów prawa i uzyskaniu stopnia magistra w 1928 pozostając oficerem 40 pułku piechoty, był przydzielony do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr VI we Lwowie[9].

W grudniu 1928 został przeniesiony do korpusu oficerów sądowych w stopniu kapitana audytora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 i 3,8 lokatą oraz przydzielony macierzyście do kadry oficerów służby sprawiedliwości z równoczesnym przydziałem służbowym do Wojskowego Sądu Rejonowego Równe na stanowisko sędziego śledczego[10]. W 1932 był kierownikiem tego sądu[11]. W 1934 został mianowany podprokuratorem przy wojskowych w sądach okręgowych z równoczesnym przeniesieniem do Prokuratury przy WSO Nr VI na stanowisko podprokuratora[12]. 31 sierpnia 1935 został zwolniony ze stanowiska podprokuratora i mianowany sędzią rejonowym oraz przeniesiony do Wojskowego Sądu Rejonowego Kalisz na stanowisko kierownika sądu[13]. W 1939, w stopniu majora audytora, był kierownikiem Wojskowego Sądu Rejonowego Kowel[14].

W czasie kampanii wrześniowej był szefem sądu polowego nr 40 i szefem służby sprawiedliwości Wołyńskiej Brygady Kawalerii[15][16]. 15 lipca 1944 w Krakowie został wzięty do niemieckiej niewoli i osadzony w Oflagu II D Gross-Born[2]. Po uwolnieniu z niewoli powrócił do kraju[17].

Po wojnie był pracownikiem Krakowskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego[18]. W latach 1953-1956 Wojewódzki Urząd do spraw Bezpieczeństwa Publicznego w Krakowie prowadził w stosunku do jego osoby kontrolę operacyjną w związku z podejrzeniem o sprawowanie funkcji zastępcy sędziego śledczego i zastępcy podprokuratora w Sądzie Okręgowym we Lwowie sprzed 1939 r.[19]. Był członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację[18]. Miał żonę[18].

Zmarł 7 września 1967 w Krakowie[20]. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie 11 września 1967 (kwater LXXVIII, rząd 11, miejsce 21)[18][20].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. W ewidencji Wojska Polskiego figurował, jako Józef II Hoszowski, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie pułkownika dyplomowanego piechoty Józefa I Hoszowskiego (1889-1939).
  2. a b Straty ↓.
  3. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 371, 471.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 401.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 431.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 242.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 224.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 217.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 138.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 10.
  11. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 311, 886.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 148.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 95.
  14. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 875.
  15. Nazarewicz 1979 ↓, s. 116.
  16. Głowacki 1986 ↓, s. 363.
  17. Straty ↓, został zarejestrowany w Punkcie E nr 4 PUR.
  18. a b c d Józef Hoszowski. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 214, s. 2, 10-11 września 1967. 
  19. Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krakowie (1945) 1983-1990. IPN Kr 010/8224. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-09-15].
  20. a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Józef Hoszowski. rakowice.eu. [dostęp 2018-09-15].
  21. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 471.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Signum laudis2.gif
Baretka Signum laudis
ROM Order of the Star of Romania 1877 Knight BAR.svg
Baretka: Order Gwiazdy Rumunii (model 1877) – Kawaler – Księstwo i Królestwo Rumunii.