Józef Jankowski (powstaniec styczniowy)

Józef Jankowski, ps. Szydłowski (ur. 1832 (niektóre źródła podają 1831[1]), zm. 12 lutego 1864 w Warszawie) – powstaniec styczniowy, dowódca oddziału, podpułkownik Wojska Polskiego[1].

Był synem obywatela ziemskiego, zarządcy dóbr. W 1850 ukończył Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Marymoncie[1][2]. W czasie powstania dowodził oddziałem powstańczym składającym się głównie z chłopów, stoczył z nim około 30 lub 40 walk i pozostawał w partyzantce przez ponad rok. Walczył na terenie Mazowsza, w guberni lubelskiej, koło Sandomierza i na Podlasiu. Został naczelnikiem wojskowym powiatu stanisławowskiego. Ostatnią potyczkę z wojskami rosyjskimi stoczył 31 grudnia 1863 pod Bukową Małą i Osową na Lubelszczyźnie, wraz z oddziałem Walerego Wróblewskiego, przybyłym z Litwy. Zatrzymany przez Rosjan 21 stycznia 1864 pod Zegrzem, a następnie przetransportowany do Warszawy, gdzie został skazany na śmierć przez sąd polowy. Został powieszony 12 lutego 1864 o godzinie 10 na stokach Cytadeli Warszawskiej[2][3]. Tuż przed śmiercią krzyknął „Niech żyje Polska”[1][2].

Jest patronem ulicy na lubelskim Konstantynowie[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d ppłk. Józef Jankowski „Szydłowski”. nowytydzien.pl, 2016-11-09. [dostęp 2021-05-17].
  2. ↑ a b c Pro Memori: W 150-tą rocznicę tragicznej śmierci. mazovia.genealogiapolska.pl, 2014. [dostęp 2021-05-17].
  3. ↑ a b Dzielnica Konstantynów: Osiedle Wojskowe (patroni ulic). mdk2.lublin.pl. s. 7,8. [dostęp 2017-12-24].