Józef Joachim Grzyb

Józef Joachim Grzyb
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1895
Lwów

Data i miejsce śmierci

kwiecień 1940
Charków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Formacja

Orzełek legionowy.svg Legiony Polskie

Jednostki

1 Pułk Piechoty (LP),
5 Pułk Piechoty Legionów,
40 Pułk Piechoty Dzieci Lwowskich,
58 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa,
Obrona Lwowa 1939

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920-1941, czterokrotnie) Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

Józef Joachim Grzyb (ur. 20 marca 1895 we Lwowie, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – legionista, kawaler Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Józef Joachim Grzyb był synem Feliksa i Anieli z domu Riedel, urodził się we Lwowie. Przed wybuchem I wojny światowej należał do Związku Strzeleckiego. W 1914 roku wstąpił do Legionów, walczył w 1 pułku piechoty Legionów Polskich. W 1915 r. został ranny. Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austriackiej, walczył na froncie włoskim.

W 1918 roku wstąpił na ochotnika Wojska Polskiego, został przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów, w którego szeregach walczył w wojnie polsko-bolszewickiej najpierw jako dowódca plutonu, a następnie kompanii. Za walkę pod Otrożanami odznaczony Krzyżem Virtuti Militari nr 356.

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku został zweryfikowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. W 1923 roku służył w 58 pułku piechoty, a od 1924 w 40 pułku piechoty Dzieci Lwowskich. W 1927 roku został przeniesiony do rezerwy.

W czasie mobilizacji w 1939 roku został powołany do wojska, walczył w kampanii wrześniowej 1939. Był dowódcą kompanii w czasie obrony Lwowa, po 22 września dostał się do niewoli radzieckiej.

Józef Joachim Grzyb w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia majora[1]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  2. Dekret Wodza Naczelnego L. 2630 z 16 lutego 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 8 poz. 239

Bibliografia

  • Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, s. 153.
  • Rocznik Oficerski 1923 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1923, s. ,;
  • Rocznik Oficerski 1924 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1924, s. 224, 358;
  • Rocznik Oficerski 1932 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1932, s. 32, 427;
  • Ogrody Wspomnień – Józef Joachim Grzyb [dostęp 2012-05-26]

Media użyte na tej stronie

PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Orzełek legionowy.svg
Orzełek legionowy