Józef Jungiewicz
| Data i miejsce urodzenia | 7 lutego 1936 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 lipca 2015 |
| Poseł na Sejm kontraktowy | |
| Okres | od 18 czerwca 1989 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
  | |
Józef Jungiewicz (ur. 7 lutego 1936 w Połańcu, zm. 20 lipca 2015 w Tęgoborzu[1][2]) – polski polityk, inżynier górnik, sadownik, poseł na Sejm X kadencji.
Życiorys
Syn Karola i Anieli[1]. Ukończył w 1966 studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera górnika. Pracę w zawodzie rozpoczął w Sądeckich Zakładach Elektro-Węglowych w Nowym Sączu, prowadził jednocześnie gospodarstwo sadownicze w Tęgoborzu. Był zatrudniony następnie jako nauczyciel fizyki w szkole podstawowej w tej miejscowości, w 1994 przeszedł na emeryturę. Był współautorem siedmiu opatentowanych wynalazków, w tym Sposobu wypalania wyrobów elektrodowych w piecach kręgowych[3].
W 1980 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, organizował działalność związku w swoim zakładzie pracy, został tam przewodniczącym komisji zakładowej. W stanie wojennym internowany, po zwolnieniu organizował w środowisku rolniczym pomoc na rzecz strajkujących hutników. Działał także w Klubie Inteligencji Katolickiej.
W 1989 został posłem na Sejm X kadencji z okręgu nowosądeckiego z ramienia Komitetu Obywatelskiego. W Sejmie należał do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, a w jego ramach do koła Polskiego Stronnictwa Ludowego „Solidarność”, z którego jednak wystąpił. Zasiadał m.in. w Komisji Zdrowia oraz Komisji Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. W 1990 zakładał Porozumienie Centrum w Nowym Sączu.
W 1991 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z ramienia Porozumienia Ludowego. Od 1992 do 1993 sprawował urząd wojewody nowosądeckiego, został powołany na to stanowisko przez Jana Olszewskiego w ostatnim dniu urzędowania jego rządu, należał w tym czasie do Ruchu dla Rzeczypospolitej. W 1997 z własnego komitetu bezskutecznie kandydował do Senatu w okręgu nowosądeckim[4].
Związany później także z Ruchem Odbudowy Polski, Rodziną Polską, Porozumieniem Polskich Chrześcijańskich Demokratów, Ligą Polskich Rodzin (z ramienia której w 2002 bezskutecznie kandydował na wójta Łososiny Dolnej[5]) i Chrześcijańskim Ruchem Samorządowym.
Odznaczenia
W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. W 2015 pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności[7].
Przypisy
- ↑ a b Józef Jungiewicz. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-10].
- ↑ Zmarł Józef Jungiewicz, człowiek Solidarności. sadeczanin.info, 20 lipca 2015. [dostęp 2021-04-22].
- ↑ Informacje na stronie uprp.gov.pl. [dostęp 2021-04-22].
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 64, poz. 621
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2021-04-22].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 107, poz. 1080
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 981
Bibliografia
- Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2021-04-22].
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2021-04-22].
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2021-04-22].
Media użyte na tej stronie
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.