Józef Kaczanowski

Józef Kaczanowski

strzelec
Data i miejsce urodzenia	5 października 1914 Pretimo (pow. Szczuczyn)
Data śmierci	28 kwietnia 2004
Przebieg służby
Lata służby	1939, 1943-1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	77 Pułk Piechoty, Wojskowa Składnica Tranzytowa (Westerplatte), 1 Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa • obrona Westerplatte • bitwa pod Lenino • bitwa o Berlin
Późniejsza praca	kolejarz
Odznaczenia

Józef Kaczanowski (ur. 5 października 1914 w Pretimo w powiecie szczuczyńskim, zm. 28 kwietnia 2004)^[1] – żołnierz Wojska Polskiego, obrońca Westerplatte, odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Życiorys

Był jednym z pięciorga dzieci Wincentego i Michaliny z Lipskich. Po ukończeniu szkoły powszechnej pracował na roli w gospodarstwie u rodziców.

W marcu 1939 powołany został do odbycia zasadniczej służby wojskowej w 77 pułku piechoty. 7 sierpnia 1939, w stopniu strzelca, został przeniesiony do Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Podczas jej obrony we wrześniu 1939, walczył na wartowni nr 5, a po jej zbombardowaniu – na nadmorskim odcinku w pobliżu placówki „Fort”. Podczas walk został kontuzjowany. Po kapitulacji WST jako jeniec wojenny został osadzony w stalagu w Prusach Wschodnich. Późną jesienią 1939 zbiegł z niewoli wraz z plutonowym Władysławem Sobolem. Uciekinierzy kierowali się na rodzinną Grodzieńszczyznę. Po przekroczeniu granicy niemieckiej zostali zatrzymani przez radziecki patrol i następnie wywiezieni – w transporcie kolejowym – do Archangielska. Pracowali przymusowo przy wyrębie lasu do 1943, kiedy to zgłosili się do nowo formującego się w Sielcach nad Oką Wojska Polskiego. Następnie w szeregach 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki Kaczanowski przeszedł szlak bojowy od Lenino do Berlina.

Po demobilizacji w październiku 1945 chciał powrócić w rodzinne strony, ale zdołał dotrzeć tylko do Białegostoku, gdyż drogi do Szczuczyna i Lidy zostały zamknięte. Następnie trafił do podlaskiej Czeremchy, gdzie znalazł pracę na kolei i się osiedlił. Jako rewident wagonowy pracował na PKP aż do emerytury, na którą przeszedł w 1974.

W 1988 został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, a w 1990 otrzymał nominację na stopień podporucznika w stanie spoczynku.

Rodzina

Ożenił się w 1950. Miał jednego syna.

Odznaczenia

• 1947 Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
• Medal za Warszawę 1939–1945
• 1960 Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• 1968 Medal „Za udział w walkach o Berlin”
• 1968 Krzyż Walecznych
• 1974 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1982 Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”;
• 1984 Odznaka honorowa „Za zasługi dla Miasta Gdańska”
• 1988 Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• 1995 Medal Żukowa
• 1997 Medal 1000-lecia Miasta Gdańska
• Odznaka „Za zasługi dla ZKRPiBWP”

Przypisy

Bibliografia

• www.westerplatte.pl - Józef Kaczanowski

Zobacz też

• Ostatnia załoga Westerplatte