Józef Kaniak (lekarz)
| Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1939 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 kwietnia 1984 |
| Profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: angiologia, choroby zakaźne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1937 |
| Profesura | 1974 |
| Praca naukowa | |
| Uczelnia | |
| Katedra i Klinika | Chorób Zakaźnych |
| Stanowisko | Kierownik |
| Okres zatrudn. | 1950–1967 |
| I Katedra i Klinika | Chorób Wewnętrznych |
| Stanowisko | Kierownik |
| Okres zatrudn. | 1967–1970 |
| Klinika | Anglologiczna |
| Stanowisko | Kierownik |
| Okres zatrudn. | 1970–1979 |
| Prorektor ds. dydaktyki | |
| Uczelnia | Akademia Medyczna we Wrocławiu |
| Okres spraw. | 1965–1968 |
| Dziekan | |
| Wydział | Lekarski |
| Okres spraw. | 1962–1965 |
| Odznaczenia | |
  | |
Józef Kaniak (ur. 17 marca 1909 we Lwowie, zm. 1 kwietnia 1984 we Wrocławiu[1]) – polski lekarz internista, angiolog i diabetolog[2].
Życiorys
Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w 1934.
W młodości był lekkoatletą. Zdobył brązowy medal halowych mistrzostw Polski w 1933 w pchnięciu kulą[3], a także zajął 4. miejsce w biegu na 110 metrów przez płotki i 6. miejsce w rzucie dyskiem na mistrzostwach Polski w 1932 oraz 4. miejsce w pchnięciu kulą w 1933[4].
Uzyskał stopień doktora nauk medycznych w 1937. Po II wojnie światowej osiedlił się we Wrocławiu. W latach 1950–1967 był kierownikiem Katedry i Kliniki Chorób Zakaźnych Akademii Medycznej we Wrocławiu, po czym objął posadę kierownika I Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych, zaś w 1970 r. kierownictwo Kliniki Angiologicznej, które pełnił do przejścia na emeryturę w 1979. Ponadto był dziekanem Wydziału Lekarskiego (1962–1965) i prorektorem ds. dydaktyki (1965–1968). Tytuł profesora otrzymał w 1974 r.[2][5][6]
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”[5].
Zmarł w 1984 r. Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca[2].
Przypisy
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 87. ISBN 83-9136-63-9-1.
- ↑ a b c Adam Barg, Mirela Kaczmarz, Aleksandra Raczkowska, Przewodnik po cmentarzach – II wydanie, Wydawnictwo Uniwersytetu Medycznego, 2021, s. 11 [dostęp 2021-11-01].
- ↑ Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 82. ISBN 978-83-64544-00-2.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 104, 166 i 176. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ a b Wrocław 2018 Poczet Rektorów, Prorektorów i Dziekanów Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Wrocław: 2018, s. 105 i 213. ISBN 978-83-7055-359-3.
- ↑ Klinika Angiologii, Nadciśnienia Tętniczego i Diabetologii, Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wroclawiu [dostęp 2022-03-06] (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Jakubkaja, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka odznaki tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej