Józef Klukowski (rzeźbiarz)

Józef Klukowski

major
Data i miejsce urodzenia	2 stycznia 1894 Repełka
Data i miejsce śmierci	1944 lub 1945 Sachsenhausen
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	5 dywizjon artylerii konnej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Józef Klukowski (ur. 2 stycznia 1894 w Repelce k. Grodna, zm. 1944 lub 1945) – major artylerii Wojska Polskiego, artysta rzeźbiarz, malarz, grafik i dekorator.

Życiorys

Urodził się 2 stycznia 1894 w Repelce, w rodzinie Ildefonsa i Heleny z Trusiewiczów. Ukończył Korpus Kadetów w Połocku oraz Michajłowską Szkołę Artyleryjską w Petersburgu^[1]. Służył w wojsku rosyjskim, następnie na przełomie 1917 i 1918 roku w I Korpusie Polskim w Rosji, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych^[2]. W latach 1918–1930 służył w Wojsku Polskim. Od czerwca 1919 do października 1920 roku był dowódcą 5 dywizjonu artylerii konnej. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”.

Uprawiał rzeźbiarstwo, metaloplastykę, grafikę i sztuki stosowane. Uczył się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1919), ASP w Krakowie (1922), szkole A. Lhote’a w Paryżu (1928–1932) oraz w Londynie. Dwukrotny medalista olimpijski w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury. W 1932 w Los Angeles zdobył złoty medal za rzeźbę Wieńczenie zawodnika. Cztery lata później w Berlinie zdobył srebrny medal za płaskorzeźbę Piłkarze.

W latach 1942–1943 przebywał w Sudole i w Nagłowicach u Radziwiłłów. Brał udział w powstaniu warszawskim. Po jego upadku został aresztowany i wywieziony do obozu w Sachsenhausen-Oranienburg. Zginął w 1944 lub 1945 w obozie koncentracyjnym pod Berlinem^[3].

Większość jego prac uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej. Kilka zachowało się w Muzeum Narodowym w Kielcach: Portret Kielbassa, Portret Michała Radziwiłła, Martwa natura z cebulą, Martwa natura z czerwoną papryką, Pejzaż, oraz cztery prace w Dziale Rycin (dwa drzeworyty, rysunek i monotypia).

Osiągnięcia

• 1932 – złoty medal w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury w Los Angeles za rzeźbę Wieńczenie zawodnika
• 1936 – srebrny medal w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury w Berlinie za płaskorzeźbę Piłkarze

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Walecznych^[2]
• Złoty Krzyż Zasługi (8 września 1932)^[4]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[1]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[1]
• Brązowy Medal za Długoletnią Służbę^[1]

Przypisy

Bibliografia

• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
• Witold Płotnicki: Zarys historii wojennej 5-go Dywizjonu Artylerii Konnej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Magdalena Kołtunowicz, Mecenat artystyczny i działalność kolekcjonerska Ludwika Wiktora Kielbassa, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II Wydział Nauk Humanistycznych Instytut Historii Sztuki, Lublin 2014.

Linki zewnętrzne

• Profil na OlympicsDetabase.com [dostęp 2010-11-02]