Józef Krzyczkowski (1901–1989)
 pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 grudnia 1901 |
|---|---|
| Data śmierci | 8 sierpnia 1989 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | VIII Rejon VII Obwodu AK, |
| Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka, |
| Odznaczenia | |
   | |
Józef Stanisław Krzyczkowski, ps. Szymon (ur. 23 grudnia 1901[1] w Zamościu[2], zm. 8 sierpnia 1989) – pułkownik Wojska Polskiego, uczestnik powstania warszawskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Henryka i Zofii z Sobierańskich. Uczęszczał do szkoły realnej w Lublinie. Ukończył szkołę realną we Lwowie i Wyższą Szkołę Handlową w Warszawie (1926). W latach 1917–1918 należał do Polskiej Organizacji Wojskowej w Lublinie. W latach 1918–1922 służył ochotniczo w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego[2]. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1934 był podporucznikiem rezerwy 32 pułku piechoty[3].
Po ukończeniu studiów pracował w Centralnym Związku Kółek Rolniczych. Od 1934 był dyrektorem Biura Personalnego Zarządu Miejskiego w Warszawie. Od marca 1936 pełnił funkcję dyrektora gabinetu w Ministerstwie Rolnictwa[2][4].
Tydzień po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na Polskę został ewakuowany z Warszawy (7 września 1939). Później przedostał się do Rumunii, a następnie na Węgry, gdzie spędził kilka miesięcy w więzieniu. Do Polski powrócił w 1941 przez zieloną granicę trasą kurierską „Las” (stworzoną przez kuriera Stefana Grzyba ps. „Adam”, a przeprowadzony przez Kazimierza Sołtysika ps. „Kazek” – późniejszych żołnierzy Grupy Kampinos)[5][6]. Następnie włączył się w działalność konspiracyjną[2]. Był kolejno żołnierzem Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Od września 1941 dowodził VIII Rejonem VII Obwodu AK Okręgu Warszawskiego[7]. W 1942 roku otrzymał awans do stopnia kapitana. W powstaniu warszawskim dowodził grupą „Kampinos”, był ciężko ranny w ataku na lotnisko bielańskie. Po upadku powstania nadal uczestniczył w pracy konspiracyjnej, awansując w 1945 roku na majora.
Po wojnie był związany z Lewicą PSL, następnie pracował w Ludowej Spółdzielni Wydawniczej i Wydawnictwie „Prasa ZSL”. W 1968 został awansowany na podpułkownika WP.
Zmarł 8 sierpnia 1989, został pochowany na cmentarzu leśnym w Laskach pod Warszawą.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[8]
- Medal Niepodległości (25 stycznia 1933)[9]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[4]
Przypisy
- ↑ Stanisław Łoza w Czy wiesz kto to jest?... podaje rok urodzenia Józefa Krzyczkowskiego: 1903.
- ↑ a b c d Jacek Zygmunt Sawicki: „Obroża” w konspiracji i Powstaniu Warszawskim. Dzieje Armii Krajowej na przedpolu Warszawy. Warszawa: Bellona, 2002, s. 94–95. ISBN 83-11-09407-1.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 s. 38, 474.
- ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 161. [dostęp 2021-08-05].
- ↑ Tajemniczy pan „Antoni”. W: Jan Szatsznajder: Drogi do Polski. Wrocław: Presstrust, 1991, s. 297–298.
- ↑ Krystyna Chowaniec (red.): Wspomnienia i relacje Stefana Grzyba – kuriera trasy „Las” i powstańca warszawskiego. Sanok: Stowarzyszenie Wychowawców „Eleusis” w Sanoku, 2018, s. 7.
- ↑ Jacek Zygmunt Sawicki: op.cit. s. 39.
- ↑ https://web.archive.org/web/20131104123431/http://www.aan.gov.pl/obroza/388.html [dostęp 27 września 2010]
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 33 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Autor: Hubert Śmietanka, Licencja: CC BY-SA 2.5
Grób Krzyczkowskich, Cmentarz leśny, Laski