Józef Leon Łopaciński
| Biskup tytularny Trypolisu | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 25 kwietnia 1751 Leonpol | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 kwietnia 1803 Saria | |
| Biskup pomocniczy żmudzki | ||
| Okres sprawowania | od 1776 do 1786 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | Kościół łaciński | |
| Inkardynacja | diecezja żmudzka | |
| Prezbiterat | 13 marca 1774 | |
| Nominacja biskupia | 15 kwietnia 1776 | |
| Sakra biskupia | 30 czerwca 1776 | |
| Odznaczenia | ||
  | ||
| Data konsekracji | 30 czerwca 1776 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Michał Jerzy Poniatowski | ||||||
| Współkonsekratorzy | Jan Alojzy Aleksandrowicz Kacper Kazimierz Cieciszowski | ||||||
| |||||||
Józef Leon Łopaciński herbu Lubicz[1] (ur. 25 kwietnia 1751 w Leonpolu, zm. 23 kwietnia 1803 w Sarii) – duchowny katolicki, święcenia kapłańskie przyjął w 1774, scholastyk wileńskiej kapituły katedralnej w 1789 roku[2], kanonik koadiutor w 1769 roku, kanonik kapituły katedralnej wileńskiej w 1778 roku[3]. W 1776 mianowany sufraganem żmudzkim i biskupem tytularnym trypolitańskim (Tripolis in Phoenicia). W 1786 roku zrezygnował z urzędu. Po I rozbiorze Polski nie przyjął biskupstwa białoruskiego.
W 1784 otrzymał Order Świętego Stanisława, a w 1792 Order Orła Białego. Był członkiem Komisji Edukacyjnej Wielkiego Księstwa Litewskiego z nominacji konfederacji targowickiej w 1793 roku[4].
Pochodził z linii wojewódzkiej Łopacińskich - syn wojewody Mikołaja Tadeusza Łopacińskiego i pisarzówny wielkiej litewskiej Barbary Kopeć, córki Michała Antoniego i Anny z Naramowskich. Brat Jana Nikodema Łopacińskiego i Kazimiery za Justynianem Niemirowiczem-Szczyttem (dziadów zesłańca księdza Jana Niemirowicza-Szczytta)[5]. Bratanek biskupa ordynariusza żmudzkiego Jana Dominika Łopacińskiego.
Bibliografia
- T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882, s. 155.
Linki zewnętrzne
- Biskup Józef Leon Łopaciński (ang.)
- T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882
Przypisy
- ↑ Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. IX, Warszawa 1912, s. 356-358.
- ↑ Kalendarz wileński na rok 1789, [b.n.s]
- ↑ Tadeusz Kasabuła, Kanonicy koadiutorzy w kapitule katedralnej wileńskiej w okresie przedrozbiorowym, w: Rocznik Teologii Katolickiej, T. 4, 2005, s. 124.
- ↑ Gazeta Warszawska. 1793, nr 26, [b.n.s.]
- ↑ A. Haratym, Justynian Szczytt Niemirowicz [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. 47. Warszawa–Kraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia Umiejętności – Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2011, s. 565–567
Media użyte na tej stronie
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Lubicz
Baretka: Order Świętego Stanisława (Polska)