Józef Lutosławski

Józef Lutosławski

Data i miejsce urodzenia	1881 Drozdowo
Data i miejsce śmierci	5 września 1918 Moskwa
Narodowość	polska

Józef Lutosławski (ur. 1881 w Drozdowie, zm. 5 września 1918 w Moskwie) – ziemianin, działacz polityczny Centralnego Komitetu Obywatelskiego oddział w Riazaniu, a także innych polskich organizacji w Rosji, podczas I wojny światowej.

Życiorys

Syn Franciszka Dionizego Lutosławskiego. Był ojcem kompozytora i dyrygenta Witolda Lutosławskiego, bratem redaktora "Gazety Rolniczej" Jana Lutosławskiego, posła na Sejm II RP ks. Kazimierza Lutosławskiego, społecznika Stanisława Lutosławskiego, Mariana Lutosławskiego i filozofa Wincentego Lutosławskiego.

Odbył studia rolnicze w Zurychu, po czym także filozoficzne w Berlinie. Był członkiem Ligi Narodowej po 1900 roku^[1].

W latach 1908–1915 administrował majątkiem rodzinnym w Górnym Drozdowie oraz browarem. Brał aktywny udział w życiu kulturalnym i społecznym ziemi łomżyńskiej. Organizował przedstawienia, prowadził kursy rolnicze propagując spółdzielczość. W lecie 1915 został zmuszony do opuszczenia Drozdowa, skąd udał się do Moskwy.

Wsławił się wykradając wraz z bratem Marianem dokument, jakim był tekst tajnego traktatu zawartego przez Niemcy i Rosję bolszewicką 22 grudnia 1917 w Brześciu. Dokument przesłali do Warszawy, kardynałowi Aleksandrowi Kakowskiemu, co miało niemałe znaczenie dla przygotowań Polski do zbliżającej się wojny z bolszewikami. Zostali aresztowani, skazani na śmierć i rozstrzelani w moskiewskim więzieniu dnia 5 września 1918.

Podczas pobytu w więzieniu napisał patriotyczną książkę Chleb i Ojczyzna.

Zobacz też

• Lutosławscy

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Józef Lutosławski – publikacje w bibliotece Polona