Józef Magnuszewski

Józef Magnuszewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

12 marca 1924
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 grudnia 1994
Warszawa

Profesor nauk filologicznych
Specjalność: slawistyka
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Okres zatrudn.

1947–1952

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Okres zatrudn.

1952–1994

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Order Cyryla i Metodego (1950-1991) 100thAnniversaryOfLiberationRibbon.jpg

Józef Magnuszewski (ur. 12 marca 1924 w Warszawie, zm. 19 grudnia 1994 tamże) – profesor nauk humanistycznych, slawista kulturoznawca, historyk literatur czeskiej, słowackiej i łużyckiej, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Grób prof. Józefa Magnuszewskiego na cmentarzu Bródnowskim

Studia polonistyczne rozpoczął na Wydziale Humanistycznym tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich, działającym w Warszawie, a ukończył je na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po obronie pracy magisterskiej w 1947, podjął pracę w macierzystej uczelni. Początkowo był pracownikiem Katedry Historii Literatury Polskiej, a następnie Katedry Historii Literatur Zachodniosłowiańskich. W 1952 przeszedł na stanowisko adiunkta do Katedry Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie pracował do swojej śmierci osiągając kolejne szczeble kariery uniwersyteckiej (od 1955 na stanowisku docenta, od 1960 profesora nadzwyczajnego, od 1972 profesora zwyczajnego)[1].

Rozprawę doktorską Stosunki literackie polsko-czeskie w końcu XIX i na początku XX wieku obronił w 1949 (promotor: prof. Roman Pollak). W latach 1969–1978 kierował Instytutem Filologii Słowiańskiej UW. W latach 1962-1969 i 1991-1994 pełnił funkcję redaktora naczelnego Pamiętnika Słowiańskiego[1]. Prowadził badania z zakresu relacji kulturowych polsko-czeskich, ale także słowacko-polskich i łużycko-polskich.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 15E, rz. 4, gr. 31).

Odznaczenia

Prace naukowe

  • Stosunki literackie polsko-czeskie w końcu XIX i na początku XX wieku, Wrocław 1951.
  • Ludowe pieśni, bajki i podania Łużyczan, (wybór i opracowanie), Warszawa 1965.
  • Tropami folkloru i literatury, Warszawa 1983.
  • Literatura polska w kręgu literatur słowiańskich, Wrocław 1993.

Ponadto Magnuszewski był autorem syntezy dziejów literatury czeskiej[3].

Przypisy

  1. a b Joanna Rapacka. Józef Magnuszewski (1924-1994). „Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza”. 29, s. 169–171, 1994. 
  2. a b c d e Kto jest kim w Polsce. Warszawa: Interpress, 1989, s. 777
  3. Józef Magnuszewski, Historia literatury czeskiej. Zarys, Wrocław 1973.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Grób prof. Józefa Magnuszewskiego.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Józefa Magnuszewskiego na Cmentarzu Bródnowskim
100thAnniversaryOfLiberationRibbon.jpg
Bulgarian 100th Anniversary Of Liberation From Ottoman Rule Medal Ribbon.
POL Medal 30-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 30-lecia Polski Ludowej