Józef Mamica

Józef Mamica

Zdjęcie portretowe księdza kapelana Józefa Mamicy
Data i miejsce urodzenia	13 sierpnia 1878 Pruchna
Data i miejsce śmierci	3 sierpnia 1940 Mauthausen-Gusen
Wyznanie	Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP
Ordynacja	15 listopada 1903
Odznaczenia

Józef Mamica (ur. 13 sierpnia 1878 w Pruchnej na Śląsku Cieszyńskim, zm. 3 sierpnia 1940 w Mauthausen-Gusen) – polski duchowny luterański, senior wyznania ewangelicko-augsburskiego Wojska Polskiego.

Życiorys

Józef Mamica urodził się 13 sierpnia 1878 roku w Pruchnej na Śląsku Cieszyńskim, w rodzinie Pawła, rolnika, i Marii z Wawreczków (Wowrzeczków)^[1].

Uczęszczał do gimnazjum w Cieszynie. 4 października 1899 roku rozpoczął studia teologiczne w Wiedniu, a następnie kontynuował je i ukończył w 1902 roku w Bazylei. 15 listopada 1903 roku został ordynowany na duchownego ewangelickiego^[2].

Został duszpasterzem w Błędowicach, które wskutek patriotycznej postawy musiał opuścić po zajęciu przez wojska czeskie. Był zastępcą przewodniczącego Głównego Komitetu Plebiscytowego w Cieszynie i delegatem Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego na konferencję pokojową w Paryżu w 1919 roku. Brał udział w II i III powstaniu śląskim.

W 1920 roku został kapelanem wojskowym jako proboszcz ewangelicki Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VII z siedzibą w Poznaniu, obejmującego województwa poznańskie i pomorskie. Prowadził również duszpasterstwo wśród cywilnych ewangelików-Polaków.

W latach 1920–1923 był jednocześnie administratorem nowo założonej parafii ewangelicko-augsburskiej w Poznaniu i przyczynił się do powstania kolejnych polskich parafii w Toruniu (1921), gdzie był administratorem do 1925 roku i w Bydgoszczy (1922), ponadto odprawiał nabożeństwa w Grudziądzu (1923).

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu proboszcza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 1. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania ewangelicko-augsburskiego^[3].

Grób ks. Józefa Mamicy na cmentarzu ewangelickim w Cieszynie

W latach 1929–1930 sprawował funkcję kapelana naczelnego WP. Wraz z naczelnym kapelanem WP, ks. Ryszardem Paszko w 1925 roku opublikował Śpiewnik i modlitewnik dla ewangelików w Wojsku Polskim. W latach 1923–1929 prowadził dom sierot w Marszałkach. Jego następcą w Poznaniu został ks. Karol Świtalski.

28 czerwca 1935 roku awansował na seniora ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 roku i 1. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania ewangelicko-augsburskiego^[4].

Z dniem 31 października 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku^[5]. Osiadł w Mnichu k. Chybia w Cieszyńskiem.

W kwietniu 1940 roku został osadzony w hitlerowskim obozie koncentracyjnym Dachau, a następnie w Mauthausen-Gusen, gdzie zmarł z głodu i ogólnego wycieńczenia.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[6]
• Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1931)^[7]

Upamiętnienie

17 listopada 2018 roku w Drogomyślu podczas uroczystego nabożeństwa odsłonięto tablicę upamiętniającą ks. Józefa Mamicę^[8].

Przypisy

Bibliografia

• Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
• Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 412, 902.
• W cieniu śmierci. Ewangelicy - ofiary prześladowań w czasie II wojny światowej, red. Tadeusz Wojak, Warszawa, Wydawnictwo Zwiastun, 1970.
• Ludwik Brożek, Mamica Józef, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 19, Wrocław, Ossolineum, 1974.
• JerzyJ. Domasłowski JerzyJ., Kościół Ewangelicko-Augsburski w Poznaniu i w Zachodniej Wielkopolsce w latach 1919–2005, Poznań: Parafia Ewangelicko-Augsburska w Poznaniu, 2005, ISBN 83-922889-0-4, OCLC 69480325 .
• Ks. płk. Józef Mamica (1878–1940), oprac. Paulina Hławiczka, „Wiara i Mundur”, ISSN 1898-598X, R. 1, 2008, nr 4.
• Krzysztof Jan Rej: Ewangelicka służba duszpasterska w Wojsku Polskim 1919–1950. Warszawa: Wydawnictwo Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego, 2000.

Linki zewnętrzne

• Fotografia z przysięgi wojskowej