Józef Matuszewski

Józef Matuszewski (ur. 23 marca 1911 w Twardowie, zm. w 2003) – polski mediewista, historyk prawa.

Ukończył prawo i ekonomię w Uniwersytecie Poznańskim. Doktorat nauk prawnych uzyskał w roku 1936 na podstawie pracy pt. "Immunitet ekonomiczny w dobrach Kościoła w Polsce do r. 1381". W latach 1936–1939 stypendysta w École des Chartes. Po wojnie pracownik naukowy Uniwersytetu Adama Mickiewicza: habilitacja w 1949 (na podstawie pracy o prawie rugijskim), w 1954 profesor nadzwyczajny, w 1959 profesor zwyczajny. Od 1961 profesor na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego, do 1981 r. – kierownik Katedry Powszechnej Historii Państwa i Prawa. Od 1971 należał do PZPR[1]. Od 1981 na emeryturze. Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2001)[2], a w czasach PRL – Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Odznaką Zasłużony Nauczyciel PRL[1].

Autor około 230 pozycji, w tym ok. 20 monografii z zakresu historii państwa i prawa:

  • Pisma wybrane, t. 1-5.

W 1959 wydał zabytek prawa średniowiecznego zwany Księgą Elbląską.

W 2001 roku Uniwersytet Łódzki przyznał mu tytuł doktora honoris causa[3].

Przypisy

  1. a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 603. ISBN 83-223-2073-6.
  2. M.P. z 2001 r. nr 38, poz. 620
  3. Doktorzy honoris causa UŁ. [dostęp 2011-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 grudnia 2010)].

Bibliografia