Józef Miaskowski (biskup)

Józef Miaskowski

Data urodzenia	1744
Data śmierci	16 listopada 1804
Miejsce pochówku	cmentarz Powązkowski w Warszawie
Biskup diecezjalny warszawski
Okres sprawowania	1800–1804
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	29 października 1798
Sakra biskupia	9 lutego 1800
Odznaczenia

Józef Miaskowski herbu Bończa II (ur. przed 5 maja 1744, zm. 16 listopada 1804) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny warszawski w latach 1800–1804.

Życiorys

Syn Kacpra Miaskowskiego, rotmistrza królewskiego, łowczego i stolnika poznańskiego, i jego drugiej żony Joanny Malczewskiej^[1]. Studiował w Rzymie. W 1768 przyjął święcenia kapłańskie. W 1792 został prepozytem kapituły, a w 1793 administratorem diecezji poznańskiej. 29 października 1798 papież Pius VI mianował go pierwszym biskupem nowo utworzonej diecezji warszawskiej. Od władcy Prus Fryderyka Wilhelma II na siedzibę otrzymał Pałac Prymasowski^[2]. Ciesząc się pełnym zaufaniem władz pruskich, rządy w diecezji objął 21 grudnia 1799, a sakrę biskupią przyjął 9 lutego 1800.

Józef Miaskowski był znanym kaznodzieją. W nowej diecezji warszawskiej zorganizował życie religijne, przyczynił się do przywrócenia w niej karności kościelnej wśród duchowieństwa. Przeprowadził wizytację diecezji. Bronił seminariów duchownych przed likwidacją przez pruskiego zaborcę.

W 1798 został odznaczony pruskim Orderem Orła Czerwonego^[3].

Pochowany w katakumbach na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Nitecki P., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Warszawa 2000.

Linki zewnętrzne

• Józef Miaskowski w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2012-07-30]