Józef Milik (poseł)
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 16 marca 1891 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 czerwca 1944 |
Poseł II kadencji Sejmu (II RP) | |
Okres | od 1928 |
Przynależność polityczna | |
Poseł III kadencji Sejmu (II RP) | |
Okres | od 1930 |
Przynależność polityczna |
Józef Milik (ur. 16 marca 1891 w Seroczynie, zm. 12 czerwca 1944 tamże[1]) – polski polityk i działacz społeczny, rolnik, poseł na Sejm II i III kadencji w II RP z ramienia Związku Ludowo-Narodowego oraz Stronnictwa Narodowego. Członek Rady Jedności Narodowej[2].
Życiorys
Ukończył szkołę elementarną, a potem kształcił się w szkole rolniczej w Nałęczowie. Służył w armii carskiej w czasie I wojny światowej, zaś w wojnie polsko-bolszewickiej jako ochotnik został wcielony do szeregów 19 pułku ułanów[3]. Po wojnie zajął się prowadzeniem kilkuhektarowego gospodarstwa w Seroczynie oraz zaczął angażować się w szereg organizacji społecznych. Pełnił funkcję prezesa Kółka Rolniczego w Seroczynie, wiceprezesa Okręgowego Towarzystwa Rolniczego pow. sokołowskiego, członka rady gminnej, sejmiku i wydziału powiatowego, działał w Macierzy Szkolnej[2], współdziałał w organizacji spółdzielczości mleczarskiej, tworzył lokalny oddział Kasy Stefczyka, organizował teatr amatorski oraz był inicjatorem i pierwszym prezesem OSP w Seroczynie[3]. Przyczynił się do sprowadzenia Salezjanów do Sokołowa. Publikował również artykuły w licznych czasopismach[4]. Z ramienia narodowej demokracji uzyskał mandat posła z listy nr 24 (Lista Katolicko-Narodowa) w okręgu wyborczym nr 3. W II kadencji pracował w komisjach: administracyjnej, odbudowy kraju i reform rolnych. W lutym 1931 został wybrany do Głównej Komisji Ziemskiej jako reprezentant małej własności[5].
Podczas II wojny światowej w początkach 1941 aresztowany przez Gestapo i uwięziony w Siedlcach, w czasie śledztwa był głodzony i pobity. Zwolniony 19 marca tego roku, zamieszkał w Warszawie. Został członkiem Zarządu Okręgu Warszawa Ziemska, kierownikiem Wydziału Wiejskiego i członkiem Wydziału Organizacyjnego Zarządu Głównego Stronnictwa Narodowego oraz Komendy Okręgu Narodowej Organizacji Wojskowej w dziale propagandy. Działacz oddziału warszawskiego Rady Głównej Opiekuńczej. 9 stycznia 1944 roku otrzymał mandat członka Rady Jedności Narodowej, jako jeden z trzech przedstawicieli SN[5]. Ciężko chory powrócił w maju 1944 roku do Seroczyna i tutaj zmarł 12 czerwca. Został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym[3].
Rodzina
Był synem Marcina i Jadwigi z domu Kuśmierek. Miał brata Wacława, który był księdzem[6]. W 1913 roku ożenił się z Florentyną z Murawskich, z którą miał synów: Stefana (ur. 1916, zm. 1939) żołnierza WP, Józefa Tadeusza (ur. 1922, zm. 2006) księdza biblistę, Jana Eugeniusza (ur. 1924, zm. 2013) inżyniera chemika i powstańca warszawskiego i Jerzego (ur. 1928) rolnika oraz córkę Marię Soszyńską (ur. 1915) bibliotekarkę[5].
Przypisy
- ↑ Józef Milik, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-01-30] .
- ↑ a b Łosiowisko: Józef Milik, poseł II RP z Seroczyna na Podlasiu, Warszawa i Mazowsze - najnowsze wiadomości w RDC [dostęp 2021-01-30] (pol.).
- ↑ a b c Wieści Sokołowskie -, www.wiescisokolowskie.pl [dostęp 2021-01-30] .
- ↑ Sejm i Senat 1928-1933: podręcznik zawierający wyniki wyborów w województwach, okręgach i powiatach, podobizny posłów sejmowych i senatorów, statystyki i mapy poglądowe - Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, www.wbc.poznan.pl [dostęp 2021-01-30] (pol.).
- ↑ a b c Powstańcze Biogramy - Jan Milik, www.1944.pl [dostęp 2021-01-30] (pol.).
- ↑ 5. Józef Tadeusz Milik - Seroczyn, www.seroczyn.info.pl [dostęp 2021-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-03] .
Media użyte na tej stronie
Józef Milik (1891-1944)