Józef Nowara
| Państwo | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Zespół | Reprezentacja Polski w szermierce, Baildon Katowice |
| Sukcesy sportowe | |
Mistrz i 4-krotny wicemistrz kraju, wicemistrz świata w szermierce | |
Józef Nowara (ur. 25 lutego 1945 w Kostuchnie, zm. 10 listopada 1984 w Luksemburgu) – trener, szablista o długim stażu zawodniczym i reprezentacyjnym, trzykrotny olimpijczyk z Meksyku (1968), Monachium (1972) i Montrealu (1976).
Urodzony 25 lutego 1945 w Kostuchnie[1], syn Jerzego i Rozalii Pająk, absolwent Technikum Mechanicznego im. S. Starzyńskiego w Warszawie (1970) i bielańskiej AWF (1977), gdzie otrzymał tytuł magistra WF, szablista Baildonu Katowice (od 1961, wychowanek trenerów Antoniego Sobika i Teodora Zaczyka) i Legii Warszawa (1965-1977), trener Ryszard Zub). Mistrz (1975) i 4-krotny wicemistrz kraju w szabli (1969-1971, 1974) i 7-krotny mistrz Polski w drużynie (1965, 1966, 1968-1970, 1972, 1974). Bardzo ceniony i przydatny w drużynie narodowej: srebrny (1969, Hawana) i brązowy (1970, Ankara) medalista mistrzostw świata. Po zakończeniu kariery zawodniczej wyjechał do Luksemburga, gdzie szkolił kadrę szermierczą tego kraju. Zginął tragicznie w wypadku samochodowym 10 listopada 1984. W Luksemburgu organizowany jest turniej szpadzistek z cyklu Pucharu Świata nazwany jego imieniem.
Przypisy
- ↑ Patronowie katowickich ulic i placów, red. U. Rzewiczok, Katowice 2013.
