Józef Pawelec

Józef Pawelec
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

20 maja 1934
Kleśniska

Profesor nauk technicznych
Specjalność: radiokomunikacja, technologie sieciowe
Alma Mater

Wojskowa Akademia Techniczna

Doktorat

1975 – nauki techniczne
Wojskowa Akademia Techniczna

Habilitacja

1982 – nauki techniczne
Wojskowa Akademia Techniczna

Profesura

2004

Nauczyciel akademicki
Instytut badawczy

Wojskowy Instytut Łączności

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Józef Jacek Pawelec (ur. 20 maja 1934 w Kleśniskach) – polski nauczyciel akademicki, inżynier elektronik, specjalista w zakresie radiokomunikacji i technologii sieciowych, polityk, profesor nauk technicznych, poseł na Sejm I kadencji.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

W 1958 ukończył studia na Wydziale Elektroniki Wojskowej Akademii Technicznej. Na tej samej uczelni uzyskiwał stopień doktora (1975) i doktora habilitowanego. W 2004 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk technicznych[1]. Specjalizuje się w zakresie radiokomunikacji. Był członkiem Komitetu Narodowego do spraw Współpracy z Międzynarodową Unią Nauk Radiowych (URSI) Polskiej Akademii Nauk, został też członkiem Stowarzyszenia Elektroników Polskich i Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. Przewodniczył Komisji „E” Międzynarodowej Unii Nauk Radiowych.

Był pracownikiem naukowym WAT i oficerem Ludowego Wojska Polskiego, dochodząc do stopnia pułkownika. Następnie podjął pracę jako wykładowca m.in. w Wojskowym Instytucie Łączności, w którym pełnił m.in. funkcję dyrektora ds. naukowych i doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego. Pracował też m.in. jako profesor w Europejskiej Wyższej Szkole Informatyczno-Ekonomicznej w Warszawie oraz jako profesor zwyczajny na Politechnice Radomskiej. Został też profesorem w Europejskiej Uczelni w Warszawie[2] i dziekanem Wydziały Informatyki na tej uczelni[3].

Publikował w m.in. „Polsce Zbrojnej” i tygodniku „Wprost”.

Działalność polityczna

Pod koniec lat 80. znalazł się wśród twórców antykomunistycznego Stowarzyszenia Patriotycznego Viritim. W latach 1991–1993 sprawował mandat posła na Sejm I kadencji, który uzyskał z listy ogólnopolskiej kandydatów w okręgu warszawskim z ramienia Konfederacji Polski Niepodległej. Pracował w Komisji Obrony Narodowej oraz w Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego. Bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy Samoobrony w wyborach parlamentarnych w 1993 w województwie częstochowskim[4] (otrzymał 4960 głosów). Ubiegał się o mandat poselski również z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego w województwie katowickim (1997) i z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu radomskim (2001)[5]. W wyborach samorządowych w 2002 kandydował z ramienia PiS do sejmiku mazowieckiego[6].

Publikacje

  • Cyfrowe modelowanie kompresji widma (współautor), Centrum Obliczeniowe Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 1970.
  • Radiosterowanie i łączność kosmiczna (współautor), Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 1991.
  • Wojsko Polskie w okresie przełomu 1990/92 (oprac.), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1992.
  • Kulisy Sejmu I kadencji, Wydawnictwo Antyk, Warszawa 1994.
  • Radiokomunikacja. Wybrane problemy kompatybilności (współautor), Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, Radom 2002.
  • Generał Kaliski musiał zginąć, Radwan, Tolkmicko 2012.

Odznaczenia

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7].

Przypisy

  1. ↑ M.P. z 2004 r. nr 56, poz. 921.
  2. ↑ Prof. dr hab. inż. Józef Jacek Pawelec, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2022-03-20].
  3. ↑ Władze Uczelni. eu.edu.pl. [dostęp 2022-03-20].
  4. ↑ Inga Słodkowska, Wybory 1993. Partie i ich programy, Instytut Studiów Politycznych PAN, Warszawa 2001.
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2020-05-17].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2020-05-17].
  7. ↑ Kto jest kim w polityce polskiej. Warszawa: Interpress, 1993.

Bibliografia