Józef Porzecki (generał)
 generał brygady | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 maja 1870 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1941 |
| Siły zbrojne | |
| Odznaczenia | |
 | |
Józef Porzecki (ur. 26 kwietnia?/ 8 maja 1870 w Mińsku Litewskim[1], zm. 1941 w Warszawie) – pułkownik artylerii Armii Imperium Rosyjskiego i generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
W latach 1889–1891 był słuchaczem Konstantynowskiej Szkoły Oficerskiej. 5 sierpnia 1891 rozpoczął zawodową służbę w armii carskiej. W latach 1908–1909 był słuchaczem Wyższej Szkoły Artylerii. 1 listopada 1917 przyjęty został do I Korpusu Polskiego w Rosji.
4 stycznia 1919 przyjęty został do Wojska Polskiego w stopniu pułkownika i przydzielony z dniem 1 grudnia 1918 do Inspektoratu Artylerii na stanowisko zastępcy inspektora artylerii[2]. 25 marca 1919 zatwierdzony został warunkowo w stopniu generała majora[3]. We wrześniu 1919 wyznaczony został na stanowisko kierownika Misji Zakupów w Konstantynopolu. Z dniem 1 kwietnia 1921 przeniesiony został w stały stan spoczynku, w stopniu generała podporucznika[4]. Po zakończeniu służby zamieszkał w Bydgoszczy. 26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady.
Zmarł w 1941 w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A18-1-20)[5].
Awanse
- podporucznik (Подпоручик) – 1891
- porucznik (Поручик) – 1895
- sztabskapitan (Штабс-капитан) – 1897
- kapitan (Капитан) – 1904
- podpułkownik (Подполковник) – 1910
- pułkownik (Полковник) – 1915
- generał major – zatwierdzony warunkowo 25 marca 1919
- generał podporucznik – zatwierdzony 1 maja 1920 ze starszeństwem z 1 kwietnia 1920
- generał brygady – zatwierdzony 26 października 1923 ze starszeństwem z 1 czerwca 1919
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (17 stycznia 1938)[6]
Przypisy
- ↑ Piotr Stawecki, Słownik biograficzny... jako miejsce urodzenia Józefa Porzeckiego podaje Mińsk Litewski lub ogólnie wskazuje na gubernię besarabską.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 5 z 18.01.1919 r.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 33 z 25.03.1919 r.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 2 z 15.01.1921 r.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 19, poz. 33 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Bibliografia
- Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159.
- Piotr Stawecki, Attaché wojskowi Drugiej Rzeczypospolitej, Przegląd Historyczno-Wojskowy Nr 2 (202) z 2004.
- Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
Media użyte na tej stronie
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Naramiennik generała brygady Wojska Polskiego (1919-39).
