Józef Potocki (1735–1802)
.jpg) Portret Józefa Potockiego | |
Pilawa | |
| Rodzina | Potoccy herbu Pilawa |
|---|---|
| Data urodzenia | około 1734 |
| Data i miejsce śmierci | 12 lub 14.12.1802 Wiedeń |
| Ojciec | Stanisław Potocki |
| Matka | Helena Zamoyska |
| Żona | Anna Teresa Ossolińska |
| Dzieci | z Anną Teresą Ossolinską: |
| Odznaczenia | |
  _ribbon.svg){kind=small}  | |
Józef Potocki herbu Pilawa (ur. 1735, zm. 14 grudnia 1802 w Wiedniu) – poseł, starosta leżajski, krajczy wielki koronny, marszałek województwa ruskiego w konfederacji radomskiej 1767 roku[1], asesor Kompanii Manufaktur Uprzywilejowanej w 1769 roku[2], komisarz z rycerstwa Komisji Skarbowej Koronnej w 1769 roku[3].
Życiorys
Syn Stanisława, wojewody smoleńskiego i Heleny Zamoyskiej, mąż Anny Teresy Ossolińskiej, brat Wincentego, ojciec Jana, pisarza i podróżnika oraz Seweryna.
Otrzymał tytuł hrabiego od cesarzowej Marii Teresy. Właściciel dóbr majątkowych: Tarnopol, Wołoczyska, Jazłowiec (1777-1783) i Siedliszcza na Podolu oraz Krotoszyna.
W latach 1767–1780 krajczy koronny, następnie starosta Leżajska i rotmistrz chorągwi usarskiej.
Jako poseł z województwa podolskiego na sejm konowkacyjny 7 maja 1764 roku podpisał manifest, uznający odbywający się w obecności wojsk rosyjskich sejm za nielegalny[4]. Był członkiem Komisji Menniczej i Komisji Skarbu Koronnego oraz jednym z przywódców konfederacji radomskiej. Na Sejmie Rozbiorowym 1773-1775 został wybrany przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego do Rady Nieustającej[5].
Został odznaczony Orderem Orła Białego w 1769 roku. W 1766 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[6]. W 1776 został kawalerem rosyjskiego orderu Św. Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania[7]. W 1776 roku odznaczony rosyjskim Orderem św. Aleksandra Newskiego[8].
Są pewne przesłanki, że został pochowany w krypcie kościoła dominikanów w Tarnopolu[9].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ George Tadeusz Łukowski. The Szlachta and the Confederacy of Radom, 1764–1767/68: A Study of the Polish Nobility., w: Antemurale t. XXI, Rzym 1977, s. 263.
- ↑ Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 11.
- ↑ Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 10.
- ↑ Józef Zaleski, Panowanie Stanisława Augusta Poniatowskiego do czasu Sejmu Czteroletniego, 1887, s. 21, Dyaryusz seymu convocationis siedmio-niedzielnego warszawskiego : zdania, mowy, projekta y manifesta w sobie zawierający przez sessye zebrany r.p. 1764, s. 4-6.
- ↑ Volumina Legum. T. VIII. Petersburg, 1860, s. 86.
- ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Świętego Stanisława, Warszawa 2006, s. 178.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 209.
- ↑ Н.Н. Бантыш-Каменский: Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, 2005, s. 154. (ros.)
- ↑ Iwan Bondarew. Krajczy koronny Józef Potocki. „Kurier Galicyjski”. 8 sierpnia 2017.
Bibliografia
- Iwan Bondarew. Krajczy koronny Józef Potocki. „Kurier Galicyjski”. 8 sierpnia 2017.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Świętego Stanisława (Polska)
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Order Świętego Aleksandra Newskiego
Autor: Reliavech, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barette de l'ordre de Saint-André (Russie impériale).
Potocki Józef (zm.1802) - portret, szkoła niemiecka, koniec XVIII w.